Ukończyła studia na Wydziale Zootechnicznym SGGW w Warszawie, w roku 1977. Od początku obrała specjalizację w zakresie hodowli koni czystej krwi arabskiej. Podczas studiów jeździła jako amatorka w stajniach wyścigowych trenerów Zbigniewa i Stefana Michalczyków oraz Leona Chatizowa.

Na torach wyścigowych Partynice i Służewiec odbywała staż podyplomowy. W latach 1978-1981 pracowała jako redaktor w Państwowym Wydawnictwie Rolniczym i Leśnym, gdzie przypadło jej w udziale redagowanie książki prof. Witolda Pruskiego „Dwa wieki polskiej hodowli koni arabskich i jej sukcesy na świecie”.

W roku 1981 Krystyna Chmiel (jeszcze pod nazwiskiem panieńskim Lewik) została pracownikiem naukowo-dydaktycznym AR w Lublinie. Pod kierunkiem prof. Mariana Budzyńskiego prowadziła badania na temat użytkowości wyścigowej koni arabskich, co zaowocowało pracą doktorską obronioną w 1983 r. i kolokwium habilitacyjnym w 1990 r. Tytuł profesora otrzymała w roku 2002.

W latach 1987-2008 prowadziła gospodarstwo rolne w okolicach Zamościa, gdzie hodowała najpierw koniki polskie, używane do hipoterapii dla dzieci niepełnosprawnych, a od roku 1990 konie czystej krwi arabskiej, jako jedyny naukowiec w Polsce równocześnie hodujący tę rasę. Obecnie również utrzymuje 2 klacze czystej krwi arabskiej.

Jest autorką około 200 publikacji naukowych, w tym 5 pozycji książkowych: „One tworzyły piękno” (Warszawa 2007), „Rejestru wartości użytkowej polskich koni czystej krwi arabskiej”: t.l (Lublin 1988), t.2 (Lublin 1994), t.3 (Lublin 2005) i t.4 (w druku) oraz monografii „Stadnina Koni Białka” (Kraków 2019).


Publikacje w PCBJ: