Akademickie Kluby Jeździeckie w Polsce

W latach 60-tych i 70-tych jeździectwo w środowisku studenckim cieszyło się ogromną popularnością. W każdym większym, a nawet w średnim ośrodku akademickim powstawały akademickie kluby jeździeckie, które postawiły sobie za cel umożliwianie ogromnej rzeszy studentów – entuzjastów koni czynne uprawianie tego pięknego sportu.

Z miłości i tęsknoty za wolnością

W 1963 roku dwaj młodzi dziennikarze studenckiego tygodnika “ITD” – Tadeusz Kowalski i Kazimierz Leś zainicjowali akcję „Studenci na konie”. Było to spełnienie marzeń braci studenckiej o jeździe konnej oraz tęsknoty za etosem polskiej kawalerii, który w czasach „komuny” był piętnowany. Akcja pod nazwą „Wakacje w siodle” obejmowała swoim zasięgiem całą Polskę. Opierała się na Stadach Ogierów, w których w okresie wakacji były organizowane dwutygodniowe turnusy. Studenci uczyli się jazdy konnej i obsługi koni, w czasie gdy masztalerze wykonywali prace polowe.

Akcja trwała kilkanaście lat i uczestniczyły w niej tysiące studentów. Dała początek obecnej wielkiej popularności jazdy konnej w Polsce. Uczestnicy „Wakacji w siodle” zakładali kluby jeździeckie przy macierzystych uczelniach, organizowali naukę jazdy konnej, kursy instruktorskie, rajdy konne, zawody krajowe i międzynarodowe. Brali udział w akademickich mistrzostwach świata i Europy.

Pragniemy uratować od zapomnienia i udokumentować początki historii jeździectwa studenckiego z podziałem na poszczególne kluby i środowiska akademickie.

Otwieramy nasze łamy na wszelkie informacje, materiały i wspomnienia.

Bogusław Lustyk – uczestnik pierwszego turnusu w Starogardzie Gdańskim w 1963 roku.