Ożga, Jerzy

Mgr inż. zootechniki, absolwent ATR w Bydgoszczy, trener jeździectwa II kl. Długoletni główny specjalista ds. hodowli koni i trener PSO Braniewo, członek komisji oceny koni na wielu wystawach hodowlanych, propagator jeździectwa powszechnego, wykorzystujący jego społeczną rolę w wielu podejmowanych działaniach.

Od 1993 roku prowadzi prywatny Ośrodek Sportu i Rekreacji w Rusach k. Braniewa, a od 2004 roku Buffalo Bill jantar, ściśle współpracujący z PomZHK w Malborku.

Publikacje w PCBJ:

/Autor

Kozajda, Patryk

Absolwent Wydziału Biotechnologii i Hodowli Zwierząt w Szczecinie.

Uczestnik wielu konferencji naukowych, wyróżniony na międzynarodowej konferencji kół naukowych we Wrocławiu z tematem – „Analiza profilu białkowego osocza krwi kuca szetlandzkiego z epilepsją”.

  • Zawodnik konkurencji Skoki przez przeszkody.
  • Licencjonowany Szkoleniowiec PZJ.
  • Egzaminator odznaki Jeżdżę konno.
  • Promotor kandydatów do uzyskania tytułu Asystenta instruktora PZJ.
  • Organizator znanego w Zachodniej Polsce wydarzenia jeździeckiego Mierzęcin Horse Show.
  • Kierownik Stajni Pałacu Mierzęcin
  • Autor podcastu jeździeckiego NA LUŹNEJ WODZY.

Patryk Kozajda. Fot. Monika Nowakowska.

Na luźnej wodzy

Rozmowy ze znanymi i inspirującymi ludźmi ze świata jeździeckiego.

Wojciech Mickunas

Jak wyglądał start na Igrzyskach w Monachium? Jak doszło do spotkania z Księżniczką Anną? Gdzie najlepiej rozcinać oficerki? Czy warto uciekać ze szkoły do stajni? Na te i więcej pytań znajdziecie odpowiedzi w tym podcaście!! [LINK]

Antoni Chłapowski

Jak powstało Centrum Hipiki Jaszkowo? Czy możliwe jest przeniesienie 100 koni, że Szwecji do Polski? Dwie operacje biodra mogą przeszkodzić w jeździe konnej? Na te i więcej pytań znajdziecie odpowiedzi w tym podcaście! [LINK]

Łukasz Brzóska

Do największych sukcesów startowych Łukasza można zaliczyć: wygrane konkursy na zawodach Międzynarodowych w Reims (Francja), Praga (Czechy), Tallin (Estonia), powołanie do Kadry Narodowej start i zwycięstwo w Pucharze (…) [LINK]

Magda Jura

Jeżeli myślisz, że jesteś skromnym człowiekiem musisz wysłuchać tego wywiadu ! Któż z nas jeżdżąc i wygrywając konkursy Grand Prix w ujeżdżeniu na pytanie – Czy uważasz że masz talent ? Odpowiedziałby – NIE ! Magda jest właśnie (…) [LINK]

Małgorzata Morsztyn

Finalistka Pucharu Świata w Danii, wielokrotna medalistka mistrzostw Polski w ujeżdżeniu, medalistka wielu innych zawodów krajowych. Powiedzieli byście, że z takim dorobkiem kalendarz zawodów Małgorzaty Morsztyn pęka w szwach… (…) [LINK]

Patryk Kaczmarek

Dlaczego głupia Baśka zawsze ponosi? Czy można samemu wbijać igły w konia? Czy siatki na siano to dobre rozwiązanie? A po co to, a komu to potrzebne?

Jak zawsze na te i inne pytania znajdziecie odpowiedz w tym podcaście !! [LINK]

Daria Kobiernik

Jak pewnie wszyscy wiedzą, najlepiej rozmawia się w kuchni i siodlarni… razem z Darią wybraliśmy drugą opcję, ale czy miejsce ma aż takie znaczenie? Nie w tym przypadku, kiedy to słuchając Darii, można przenieść się do (…) [LINK]

/Autor

Schirmer, Marcin

Marcin Konrad Schirmer (Ur. 1963 w Warszawie)

Historyk, współpracownik Instytutu Historii PAN, Prezes Polskiego Towarzystwa Ziemiańskiego. Zajmuje się historią i kulturą materialną ziemiaństwa. Autor szeregu książek i artykułów poświęconych ziemiaństwu, arystokracji i historii polskiej inteligencji.

Jeden z założycieli Ruchu Normalne Państwo-Organizacji Pożytku Publicznego, którego celem jest działanie na rzecz budowy Rzeczpospolitej jako państwa prawa. Troska o uczciwość i przejrzystość w życiu politycznym oraz zwiększenie roli obywatela w życiu publicznym.

Członek Łomżyńskiego Towarzystwa Naukowego im. Wagów.

Autor książki Dwory i majątki ziemskie w okolicach Łomży (2007), będącej monografią majątków ziemskich i rodzin posesorów znajdujących się na terenie powiatu łomżyńskiego. Autor artykułów w dzienniku Rzeczpospolita, roczniku ŁTN Studia łomżyńskie i w słowniku biograficznym Ziemianie polscy XX wieku. Członek redakcji i autor wielu artykułów w kwartalniku PTZ Wiadomości Ziemiańskie.

Uczestnik sesji naukowych poświęconych historii szlachty i ziemiaństwa organizowanych przez muzea w Siedlcach i Drozdowie pod Łomżą. Autor wystawy w Muzeum w Drozdowie Fenomen rodziny Lutosławskich, poświęconej roli i historii okolicznego ziemiaństwa. W kręgu jego zainteresowań badawczych znajduje się kultura materialna i historia ziemiaństwa polskiego oraz dzieje architektury, ze szczególnym uwzględnieniem założeń rezydencjonalnych XVIII-XX w.

Publikacje w PCBJ:

Inne źródła:

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.

/Autor

Szczypiorski, Marcin

Marcin Szczypiorski – jeździec, trener, działacz sportowy, b. Prezes Polskiego Związku Jeździeckiego.

Urodził się 28 lipca 1948 roku w Warszawie. Ojciec Stanisław. Matka Maria z domu Topolnicka. Siostra Maria Małgorzata. Żona Jolanta z domu Jarosz. Córka Julia. Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego imienia Józefa Piłsudskiego w Warszawie.

Prawie od samego początku pracy w PZJ, jako Kierownik Wyszkolenia brał udział w posiedzeniach Zarządu PZJ. Odpowiadał za przygotowania olimpijskie reprezentacji jeździeckich do Igrzysk: w Moskwie 1980, Los Angeles 1984, Seulu 1988, Barcelonie 1992, Atlancie 1996, Sydney 2000, Atenach 2004, Pekinie – Hong Kongu 2008 i był razem z jeźdźcami w ich walce.

W 1992 roku, po przejściu na emeryturę Eryka Brabeca został Sekretarzem Generalnym PZJ, nie przestając pełnić jednocześnie obowiązków kierownika wyszkolenia.

Od 1997 roku wszedł w skład Zarządu Polskiego Komitetu Olimpijskiego.

W listopadzie 2004 roku został przez środowisko wybrany na urzędującego Prezesa Polskiego Związku Jeździeckiego.

Marcin Szczypiorski kocha i szanuje wszystkie konie, tak jak jeźdźców wszystkich konkurencji – ujeżdżenia, skoków przez przeszkody, wszechstronnego konkursu konia wierzchowego, powożenia czy rajdów długodystansowych.

Publikacje w PCBJ:

Inne źródła:

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.

/Autor

Porada, Zbigniew

Zbigniew Porada, absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej i wieloletni profesor Politechniki Krakowskiej w swojej pracy naukowej specjalizował się w zagadnieniach dotyczących elektrotechniki, optoelektroniki i techniki światłowodowej, ale jego wielką pasją przez całe życie stała się historia sportu, w szczególności ruchu olimpijskiego w Polsce i na świecie.

Jest autorem wielu opracowań m.in. takich książek jak: Starożytne i nowożytne igrzyska olimpijskie, Zimowe igrzyska olimpijskie 1924-2006, Olimpijczycy z Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, Polscy artyści w olimpijskich konkursach sztuki, Nasi olimpijczycy z AGH, Nasi olimpijczycy z Kresów i kilku innych.

Publikacje w PCBJ:

/Autor

Dudek, Sławomir

Sławomir Dudek. Dziennikarz, autor i miłośnik koni. Pracownik wydawnictwa Świat Koni. Od 2023 roku prowadzi blog slawomirdudek.pl.

Tak pisze o sobie, na swoim blogu:

„(…) Tak jak z pewnością u wielu ludzi, tak i w moim życiu, przypadek czy splot wielu naraz okoliczności kształtowały moją teraźniejszość oraz przyszłość. Niczym w życiu Witka Długosza, bohatera filmu Krzysztofa Kieślowskiego pt „Przypadek”, tak i u mnie los splatał moją ścieżkę ze ścieżką innych ludzi i z wydarzeniami, które wyznaczały kolejne ważne chwile mojego życia.

Pierwszy taki moment, który pamiętam, to próba zapisania się 6 kumpli z klasy 6 SP 124 w Łodzi do sekcji strzeleckiej działającej przy LOK Łódź (ojciec jednego z nas był działaczem LOK).

Blog Sławomira Dudka
(kliknij aby otworzyć stronę na nowej karcie)

Tomek ustalił ze swoim ojcem termin i pewnego późnojesiennego wtorku 1970 roku grupa 6 buńczucznych nastolatków wybrała się tramwajem na ul. Piotrkowską. Wyobraźnia rysowała w naszych głowach (a przynajmniej w mojej) obrazy „snajperskich” dokonań na zawodach w kraju i za granicą, nie wyłączając IO czy MŚ.

Uniesienia te jednak prysnęły jak mydlana bańka po twardym zderzeniu z rzeczywistością, kiedy to w sekretariacie (chyba to był sekretariat) indagowani przez grupkę około 10 „starszych” o powód naszej wizyty wydukaliśmy, że chcemy zapisać się do sekcji strzeleckiej. Ich gromki śmiech zrzucił nas ze szczytu strzeleckiego Olimpu w otchłań Hadesu zwątpienia w jakikolwiek sens życia. „Dzisiaj dyżur ma sekcja żeglarska, a nie strzelecka. W tym tygodniu strzelców już nie będzie” – słowa te brzmiały dla nas gorzej i groźniej niż wyrok śmierci. Ze spuszczonymi głowami wyszliśmy całkowicie załamani, noga za nogą schodziliśmy z 1 piętra na dół marmurowymi schodami pięknej klatki schodowej.

I tutaj los pokazał swoje przewrotne oblicze. Wyskoczył za nami około 40-letni facet i zapytał, czy w takim razie nie zapisalibyśmy się do tej sekcji żeglarskiej. Szczerze mówiąc, nie był to dla nas wtedy jakikolwiek ekwiwalentem za olimpijskie medale w strzelectwie! Bo czy można kumplom, a przede wszystkim dziewczynom, z klasy 6 SP zaimponować jakimś tam żeglarstwem? Na tamtą chwilę szczerze w to wątpiłem.

A jednak pomimo tych wątpliwości oraz dzięki fenomenalnemu podejściu pana, który nas cofnął (Biedrzyckiego? – pamięć jednak zawodzi), wróciliśmy wszyscy do domów z deklaracjami członkowskimi, które nasi rodzicie mieli podpisać, jako, że byliśmy przecież wtedy niepełnoletni.
Gdyby nie było wtedy tego gościa, gdyby nie pobiegł za nami, ominęła by mnie pewnie moja fascynacja żeglarstwem i piękny kawałek mojego życia.

Kolejnym przypadkiem kiedy los pokierował moim życiem było podjęcie pierwszej pracy w roku 1978. Zakładowy Ośrodek Informatyki w ZEŁ-M na ulicy Tuwima. Konserwator komputera Odra 1305. Jednym ze starszych kolegów, z którym przegadałem wiele przerw śniadaniowych i nie tylko był Heniek Błaszczyk. Heniek jeździł wtedy konno w ŁKJ w Łagiewnikach. Te śniadaniowe opowieści odkurzyły w mojej pamięci zasadzone w dzieciństwie marzenie o jeździe konnej. To samo poczucie wolności co na wodzie można przecież mieć dzięki koniom i na lądzie!

Chyba inaczej być nie mogło. Niebawem skończyłem dwustopniowy kurs prowadzony w ŁKJ i napisałem podanie o przyjęcie mnie w poczet członków ŁKJ. Po uzyskaniu poparcia dwóch członków (Heniek i Stachu Marchwicki) oraz rocznym oczekiwaniu, Zarząd pozytywnie rozpatrzył moje podanie. Był to chyba rok 1981.

Moja droga zawodowa toczyła się swoim rytmem. Niezbyt często zmieniałem miejsca pracy, ale jednak do roku 2006 uzbierało się 5 moich pracodawców. Po technicznej obsłudze dużego (dzisiaj byśmy powiedzieli mainframowego) komputera wraz z jego rożnymi peryferiami przyszedł czas pracy jako operator systemów informatycznych, zaopatrzeniowiec i serwisant innowacyjnego sprzętu jakim było EKG późnych potencjałów oraz składanie, obrót oraz serwis sprzętu klasy PC. Potem był handel detaliczny oraz hurtowy podzespołami elektronicznymi a później akcesoriami i częściami do telefonów komórkowych.

Kiedy ta ostatnia aktywność padła, stanąłem przed dylematem jaki kierunek wyjazdu z kraju wybrać. Los jednak znowu miał swoją wizję mojej przyszłości. W maju 2005 roku na rynku wydawniczym pojawił się nowy tytuł, miesięcznik Świat Koni przeznaczony dla miłośników koni i szeroko rozumianego jeździectwa. Od pierwszego numeru znajdowały się w nim moje teksty. I tak rozważania o wyjeździe zakończyła oferta stałej pracy dla ŚK, którą złożył mi właściciel tytułu, Robert Pytliński. Po naradzie z żoną, postanowiliśmy z niej skorzystać.

Po ponad 16 latach, przyszedł jednak dzień, w którym moja wspólna ze ŚK droga się skończyła.
Czas więc na nowe wyzwania. Jednym z nich jest ten blog, na którym znajdziecie teksty dotyczące głównie jeździectwa, ale nie tylko.”

Publikacje w PCBJ:

/Autor

Rudowska, Krystyna

Krystyna Rudowska – informatyk, dziennikarka, miłośniczka koni i historii, były Jeździec, w tym amator wyścigowy, autorka książki pt. „O życiu i legendach sześciu niezwykłych Jeźdźców” wydanej przez IPN w 2023 roku przedstawiającej sylwetki zasłużonych sportowców w historii polskiego Jeździectwa.

Wywiad z Krystyną Rudowską na temat jej najnowszej książki:

Z jeźdźcami o jeźdźcach – rozmowa z Krystyną Rudowską (2024) – Paulina Kos

Publikacje w PCBJ:

/Autor

Deskur, Stanisław

Długoletni pracownik naukowy Instytutu Zootechniki, wybitny specjalista w zakresie hodowli koni.

Śp. dr n. rol. Stanisław Deskur, był nie tylko osobą zasłużoną dla polskiej hodowli koni, ale także posiadając szeroką wiedzę historyczną, uczestnikiem szeregu inicjatyw edukacyjnych. Mieliśmy zaszczyt i przyjemność współpracować z Panem Doktorem przez ostatnie kilka lat, przy okazji realizacji inicjatyw Legendy Polskiego Jeździectwa i Polska Cyfrowa Biblioteka Jeździecka.

Urodzony 8 listopada 1927 r. w Sancygniowie, przeżywszy 94 lata, zmarł 12 września 2021 r. w Krakowie.

Publikacje w PCBJ:

/Autor

Rola-Stężycki, Andrzej Zygmunt

Andrzej Zygmunt Rola-Stężycki (ur. 1 stycznia 1945) – polski genealog, historyk regionalista, leśnik, fotograf i publicysta.

Wywodzi się z rodu przynależnego do herbu Rola. Absolwent Szkoły Rzemiosł Artystycznych w Warszawie. Wieloletni wiceprezes, a następnie prezes grójeckiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno–Krajoznawczego w Grójcu, wykładowca PTTK. Badacz dziejów regionu, członek Związku Literatów na Mazowszu, Polskiego Towarzystwa Heraldycznego i Rosyjskiego Towarzystwa Genealogicznego w Sankt–Petersburgu. Prezes Instytutu Genealogii. Długoletni sportowiec, startujący w biegach maratońskich i triathlonie.

Jest autorem ponad 30 książek, oraz wielu publikacji popularyzujących dzieje Południowego Mazowsza, kilkudziesięciu genealogicznych monografii rodzinnych i kilkuset artykułów prasowych z zakresu historii regionu. Stale współpracujący z kwartalnikiem historycznym Pro Memoria, Kolekcjonerem Włocławskim, Okolicą – Gazetą Południowego Mazowsza i innymi czasopismami. Autor wielu wystaw fotograficznych.

Odznaczony: brązowa Odznaka „Zasłużony Działacz LOK” (1979), srebrna odznaka Zasłużony w pracy PTTK wśród młodzieży (1980), Za zasługi dla PTTK województwa radomskiego (1980), Srebrna Honorowa Odznaka PTTK (1985), brązowy (1988) i srebrny (2014) Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1988), medal Zasłużony Dla Powiatu Grójeckiego (2009), a także Medalem Pamiątkowym „Pro Masovia” (2015). W 2019 otrzymał medal Za Zasługi dla Gminy Grójec, został też laureatem XVI Konkurs na najlepszą książkę, organizowanego przez Związek Literatów na Mazowszu, statuetkę Złotego pióra otrzymał za książkę „Odrzywół. Gród Dobrogosta”. Ponadto wyróżniony tytułem Zasłużony dla gminy Odrzywół (2018). W 2020 został honorowym prezesem Towarzystwa Przyjaciół Grójca. W 2021 ponownie został laureatem Złotego Pióra za Książkę Roku 2020 – Nieznamierowice. Niegdyś miasto. Opowieść subiektywna oraz uhonorowano go tytułem Honorowego Obywatela wsi Nieznamierowice, a także odznaczono go odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. W 2022 po raz trzeci został laureatem Złotego Pióra za książkę Stężycy herbu Rola. Dzieje rodziny w zarysie.

Andrzej Zygmunt Rola-Stężycki

Publikacje w PCBJ:

/Autor

Sikorski, Witold

Urodził się w roku 1947 na terenie toru wyścigowego Służewiec w bloku przy magazynie zbożowym, dlatego można nazwać go jednym z ostatnich autochtonów.

Ojciec Witolda Sikorskiego był przedwojennym jeźdźcem wyścigowym, jeździł głównie wyścigi płotowo – przeszkodowe do roku 1956, gdy podczas naskakiwania konia na torze wyścigowym doznał bardzo poważnej kontuzji (tydzień leżał w szpitalu bez przytomności). Na torze mieszkał do roku 1961, po czym przeprowadził się na Ochotę do budynku wybudowanego przez PTWK.

W roku 1969 rozpoczął studia na wydziale zootechnicznym SGGW w Warszawie, będąc stypendystą PTWK.

Praktyki studenckie odbywał w Skrzydlowie i Pępowie. Po ukończeniu studiów z tytułem inżyniera, rozpoczął prace w PTWK, jako aspirant trenerski, jednocześnie przechodząc wszystkie, stanowiska pracy związane z zawodem (szpital, dział selekcji, stajnie, praca w czasie mitingu na celowniku), odbył 3 miesięczny staż w byłym ZSSR na rosyjskich torach wyścigowych i instytutach naukowych związanych z końmi. W tym czasie z powrotem zamieszkał na torze.

Z braku perspektywy otrzymania pracy jako trenera na służewieckim torze przeszedł do pracy na krótko do Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej, a później pracował jako doradca rolniczy w gminie Konstancin-Jeziorna i następnie jako pracownik w urzędzie gminy, aż do przejścia na emeryturę.

Po przemianach ustrojowych jakie zaszły w Polsce, włączył się w nurt tworzenia wyścigów na nowych zasadach. Był jednym z kilku osób, które wskrzeszały wyścigi płotowe na Służewcu, opracowywał plan gonitw dla tej grupy koni, zdał egzamin trenerski (przed kolegą z którym pracował uprzednio), prowadził dorywczo małą stajnię wyścigową, w której biegały konie mojej własności. W tym czasie odwiedził wiele europejskich torów wyścigowych w; Czechach, na Słowacji, we Francji, Włoszech.

Od około roku 2000 współpracował z trenerami i właścicielami czeskimi, w sprawach zakupów przez nich polskich koni do gonitw przeszkodowych. Mając rozległa wiedzę w tej sprawie postanowił napisać książkę o koniach polskiej hodowli biorących udział w gonitwach płotowo – przeszkodowych, trenowanych przez czeskich trenerów, a kanwą była sławna gonitwa Velka Pardubicka. W jego zamiarach jest również dokładny opis życia w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych w służewieckiej enklawie ludzi (wymienić ich z nazwiska), którzy tworzyli historie toru.  

Publikacje w PCBJ:

/Autor