Urodził się 18 marca 1893 roku w Warszawie jako syn Jana i Emilii Barcikowskiej. Tam też ukończył w roku 1911 gimnazjum filologiczne „Szkoła Ziemi Mazowieckiej”, a następnie w roku 1916 Wyższą Szkolę Rolniczą w Warszawie, z której powstała Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego. W niej dyplom inżyniera rolnika otrzymał dopiero w roku 1926.
Od początku studiów wyższych przejawiał specjalne zamiłowanie do koni i postanowił w tej dziedzinie się specjalizować. Wraz z kolegami Stanisławem Schuchem i Bronisławem Walickim, założył kółko hipologiczne. W roku 1914 Grabowski odbył praktykę w znanej stadninie arabskiej książąt Sanguszków w Sławucie.
W latach 1916-1918 pracował w organizacjach rolniczych.
Po objęciu stanowiska naczelnego dyrektora w Zarządzie Stadnin przez Fryderyka Jurjewicza. Jan Grabowski został jego zastępcą. W roku 1921 otrzymał nominację na inspektora generalnego Stadnin Państwowych, a po utworzeniu w roku 1923 Departamentu Chowu Koni w Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych, został w nim naczelnikiem Wydziału Stadnin Państwowych.
Jako zastępca dyrektora zajmował się hodowlą w całym kraju. Miał w swej gestii także sprawy wyścigów konnych, ustawodawcze, towarzystw hodowlanych, wyścigowych i związków jeździeckich, ksiąg stadnych, wystaw itp. Kierując tym, przy ówczesnej wysokiej liczbie koni w kraju i ich znaczeniu dla gospodarki państwowej i wojska, inż. Grabowski wykazywał zawsze wielką energię, pracowitość, a przede wszystkim głęboką wiedzę w podejmowaniu trafnych decyzji.
Podczas okupacji niemieckiej Jan Grabowski pracował jako inspektor hodowli koni w Warszawskiej Izbie Rolniczej i jako redaktor ksiąg stadnych. Jednocześnie organizował stadninę koni czystej krwi arabskiej w Nieborowie dla Janusza ks. Radziwiłła.
W roku 1945 inż. Grabowski został mianowany dyrektorem nowej, powstałej po reformie rolnej, Państwowej Stadniny Koni Walewice.
Pod koniec swej pracy w stadninach rozpoczął się drugi okres, po przedwojennym, wzmożonej działalności pisarskiej i publicystycznej Jana Grabowskiego, który trwał nieprzerwanie do końca życia.
Źródło: Słownik Jeździecki i Hodowlany – Lesław Kukawski
Publikacje w PCBJ:
“Doniosłe posunięcie” (1937) – Jan Grabowski
Artykuł Jana Grabowskiego poświęcony uruchomieniu zakładu treningowego dla młodych ogierów w Kozienicach.
“Ambasador polskiej hodowli koni w jeździectwie…” (1984)
Artykuł Jana Grabowskiego poświęcony ogierowi półkrwi angloarabskiej – Ramzesowi, urodzonemu 22 marca 1937 r. w Polsce.
100-lecie urodzin Rulera (1984) – Jan Grabowski
Artykuł Jana Grabowskiego poświęcony wybitnemu reproduktorowi, który wywarł wielki wpływ na polską i rosyjską hodowlę koni pełnej krwi.
“Wychów źrebiąt” (1953) – Jan Grabowski
Broszura zawierająca wskazówki w zakresie pielęgnowania i żywienia klaczy źrebnych oraz wychowywania źrebiąt.
“Uprząż i pojazd konny” (1963) – Jan Grabowski
Opracowanie Jana Grabowskiego na temat znajomości konstrukcji oraz właściwości uprzęży i pojazdów konnych orz dostosowania ich do nowych warunków pracy konia.
“Pastwiska kulturalne” (1928) – Jan Grabowski, Stanisław Schuch
Próba znalezienia odpowiedzi na pytanie czy w naszych warunkach klimatycznych da się utrzymać dobre i trwałe pastwisko.
Hipologia dla wszystkich (1982) – Jan Grabowski
Podsumowanie wiadomości o koniu i doświadczeń nagromadzonych przez Jana Grabowskiego w ciągu całego życia, z uwzględnieniem najnowszych zdobyczy wiedzy.
“Chów koni” (1950) – Jan Grabowski
Książka Jana Grabowskiego opisująca czynności i zabiegi człowieka w celu rozmnażania i doskonalenia koni.
“Ś.p. Fryderyk Jurjewicz” (1929) – Jan Grabowski
Wspomnienie Jana Grabowskiego o Fryderyku Jurjewiczu.
“Współczesne zagadnienia…” (1937) – W. Pruski, J. Grabowski
Referaty, wygłoszone przez inż. Witolda Pruskiego i inż. Jana Grabowskiego na Zjeździe prezesów związków oraz działaczy hodowlanych w Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych dn. 5 marca 1937 r.
“Pokrój Konia” (1929) – Jan Grabowski
Cenne teoretyczne i praktyczne wskazówki jakimi należy się kierować przy określaniu wartości konia oraz jego cech przydatnych w sporcie i hodowli.
