Światowej sławy artysta fotograf, dziennikarz i autor filmów dokumentalnych, urodzony w 1953 roku w Łodzi. Od roku 1979 mieszka w Nowym Jorku i Warszawie.  Autor 45 albumów i książek, wielu filmów dokumentalnych, miał ponad 100 wystaw fotograficznych, m.in. w Narodowej Galerii Sztuki „Zachęta” w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, a także w Nowym Jorku, Chicago, Nicei, Moskwie, Londynie, Monachium i Brukseli.

W ciągu 40 lat kariery fotografował najbardziej znane osobistości ze świata biznesu, kultury, polityki, sportu, wśród nich znajdziemy takie postacie, jak Muhammad Ali, Maurice Béjart, Leonard Bernstein, Bernardo Bertolucci, Cindy Crawford, Oscar de la Renta, Catherine Deneuve, Placido Domingo, Umberto Eco, Michael Jackson, Henry Kissinger, Calvin Klein, Jerzy Kosiński, Luciano Pavarotti, Paloma Picasso, Roman Polański, Isabella Rossellini czy Andy Warhol. Zdjęcia Czaplińskiego publikowane były na całym świecie, np. w pismach „The New York Times”, „Time”, „Vanity Fair”, „The Washington Post”, „Newsweek”, „Twój Styl”, “Sztuka”, „Viva”, „Rzeczpospolita”. Prace artysty znajdują się w zbiorach Library of Congress w Waszyngtonie, New York Public Library, Muzeum Narodowym w Warszawie i Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Bibliotece Narodowej w Warszawie i wielu kolekcjach prywatnych na całym świecie.

Źródło: www.czczaplinski.com


Publikacje w PCBJ:

“Sztuka polska w świecie” (1987)

Jeden z pięciu numerów czasopisma artystycznego wydawanego w latach 80. w Nowym Jorku, poświęcony między innymi rzeźbą Andrzeja Pityńskiego ze zdjęciami Czesława Czaplińskiego. Redagował je Z. Michael Legutko.

Czytaj więcej…

Dzięki koniom arabskim zjechał pół świata. Nieomal utonął w Morzu Śródziemnym z transportem koni i byków. W Nowym Jorku z Mike Nichols’em jadł śniadanie na Fifth Avenue. Kenny Rogers gościł go na swoje farmie w Georgii. Armandowi Hammerowi sprzedał El Paso za 1 milion dolarów. Zaprosił do Janowa Charlie Watts’a z żoną, a Paolo Gucci’ego z przyjaciółką. Reprezentował Polskę na kongresach WAHO w Australii, USA, Bahrajnie, Abu Dhabi i Katarze. Prezydent Aleksander Kwaśniewski nie odmówił mu swego patronatu dla aukcji Polish Prestige, gdzie później również zapowiedział, że stadniny arabskie nie będą prywatyzowane. Dla Lecha Wałęsy prowadził charytatywną aukcję złota. Był, a może ciągle jest najbardziej rozpoznawalnym aukcjonerem koni i dzieł sztuki w Polsce. Prowadził też aukcje za granicą (Niemcy, Szwecja, USA).

Źródło: konsprawapolska.pl


Publikacje w PCBJ:

Polonista i dziennikarz z wykształcenia. Redaktor (od 1974 r.), a następnie kierownik działu sportowego Życia Warszawy (w latach 1992 -2001).


Zapowiadał gonitwy, dawał typy, pisał sprawozdania i wywiady wyścigowe od 1981 do 2011 roku, kiedy to Życie Warszawy przestało się ukazywać w wydaniu papierowym. Organizował pod patronatem Życia Warszawy od 1981 do 2010 roku dziennikarskie, posezonowe wybory; Konia, Trenera i Dżokeja Roku itp. na Służewcu. Redaktor prowadzący strony torsluzewiec.pl w latach 2008 – 2019.

Od 2020 roku współpracownik wydawnictwa Kanat, które od ubiegłego roku jest także częścią kwartalnika “Koń Polski”.


Publikacje w PCBJ:

Robert Galara, absolwent Politechniki Opolskiej, współwłaściciel i prezes największej polskiej firmy produkującej urządzenia grzewcze, pasjonat historii, kolekcjoner militariów i książek, miłośnik koni i ułan kawalerii ochotniczej, członek stowarzyszeń rekonstrukcji historycznych, zawodnik polo i żołnierz Śląskiej Brygady Obrony Terytorialnej.

Na co dzień zarządza ponad 700 osobowym zespołem pracowników swojej firmy, w nocy czyta i pisze, a weekendy często spędza na poligonie lub rekonstrukcjach wydarzeń historycznych. Nikt poza najbliższą rodziną nie wie, kiedy odpoczywa.


Publikacje w PCBJ:

Amerykanistka, dr hab. nauk humanistycznych, prof. nadzw. Uniwersytetu Łódzkiego.

Historyczka okresu późnokoloniałnego i wczesnofederalnego Stanów Zjednoczonych Ameryki. Zajmuje się także badaniem frontu wschodniego pierwszej wojny światowej, w tym głównie Operacji Łódzkiej, a także zjawiskiem rekonstrukcji historycznej.

Od 2009 r. prezes Polskiego Towarzystwa Historycznego, Oddział w Łodzi. Członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Historycznego, przewodnicząca Rady Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi, członek Komitetu Głównego Olimpiady Historycznej. Autorka ponad 80 artykułów i książek.


Publikacje w PCBJ:

Urodziła się w 1994 roku, w Radomiu.

Absolwentka Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego w Radomiu na kierunku administracja.

Autorka studenckich artykułów naukowych z zakresu prawa, administracji, ekonomii i variów.

Uwielbia książki, zwłaszcza dotyczące II wojny światowej.

Pasjonatka literatury hagiograficznej i biograficznej. Relaksuje się przy komediach Stanisława Barei.


Publikacje w PCBJ:

Profesor zwyczajny nauk rolniczych w Polskiej Akademii Nauk, uznany hipolog i polski kronikarz hodowli koni.

Urodzony 13 marca 1897 w Tbilisi (Gruzja).

Wieloletni naczelnik Wydziału Chowu Koni w Ministerstwie Rolnictwa, profesor zwyczajny nauk rolniczych w Polskiej Akademii Nauk, wybitny hipolog i kronikarz hodowli koni, profesor honoris causa SGGW-AR w Warszawie.


Publikacje w PCBJ:

Historyk sztuki, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, na którym doktoryzowała się w 1978 roku.

Do 2000 roku pracowała w Muzeum Narodowym w Krakowie, gdzie była kustoszem i kierownikiem w Dziale Nowoczesnego polskiego Malarstwa i Rzeźby i autorka szeregu wystaw. 

Zajmuje się sztuką polską przełomu XIX i XX wieku.

Książki

  • O sztuce ludowej w Polsce, (Warszawa 1972)
  • Firma Portretowa Stanisława Ignacego Witkiewicza (Wydawnictwo Literackie, Kraków 1989),
  • Malarze Młodej Polski (Kraków 1995),
  • Józef Pankiewicz (Kraków 1996)
  • Historia malarstwa polskiego (wspólnie z F. Stolotem, Kraków 2000)
  • Sztuka Młodej Polski (Kraków 2003)

Artykuły

  • Mieszczańscy malarze leżajscy XIX w.PSL, R. 17, nr 3-4, s. 157-164, (wraz z Ewą Śnieżyńską)
  • Ikonografia ludowych obrazów Matki Boskiej Saletyńskiej, PSL, R. 18, 1964 nr 1 (wraz z Ewą Śnieżyńską)
  • Źródła ikonograficzne przedstawienia Oka Opatrzności, PSL, R. 22, 1968 nr 4.
  • Upadek Chrystusa pod krzyżem – źródła ikonograficzne i ich interpretacja w sztuce ludowej, PSL, t. 24, 1970 nr 2, s. 81-90.

Źródło: wikipedia.org


Publikacje w PCBJ:

Hipolog, który odtwarzał hodowlę koni w Polsce po I i II wojnie światowej.

Urodził się 12 marca 1892 roku w Warszawie. Był synem Adolfa Wiktora (1859-1908) inżyniera oraz kierownika warszawskiej stacji filtrów i Heleny z Malczów (1863-1941). Po ukończeniu gimnazjum studiował na Kursach Przemysłowo-Rolniczych Józefa Mikułowskiego-Pomorskiego i w Wyższej Szkole Rolniczej, którą ukończył w 1916 roku. Od wczesnej młodości fascynowały go konie.

W czasie studiów zwiedził wiele stadnin w kraju i za granicą. W latach 1916-18 pracował jako inspektor Sekcji Chowu Koni Centralnego Towarzystwa Rolniczego, a w 1919 roku został inspektorem technicznym w Zarządzie Stadnin Państwowych, gdzie przyczynił się do odbudowy stadniny w Janowie Podlaskim oraz do założenia stadnin: w Racocie oraz w Kozienicach.

W latach 1921-30 był zastępcą komisarza, a następnie komisarzem do spraw rewindykacji koni. Przez dwa lata pracował jako naczelnik Wydziału Hodowli Koni w Ministerstwie Rolnictwa, a następnie przeszedł do Towarzystwa Zachęty do Hodowli Koni w Polsce, gdzie m.in. zajmował się importem koni wyścigowych, stając się międzynarodowym ekspertem w dziedzinie koni wyścigowych. Dzięki sprowadzonym wówczas zwierzętom powstały potem dwie nowe polskie rasy – koń sokólski i oszmiański.

Podczas okupacji niemieckiej starał się o zabezpieczenie i zachowanie nieczynnego wówczas toru wyścigowego na Służewcu w Warszawie. Po 1945 r. zajmował się odnalezieniem rozproszonych koni wyścigowych i przygotowaniem do rozpoczęcia wyścigów konnych w Lublinie i Warszawie. Zabezpieczał konie hodowlane, organizował stadniny państwowe, zajmował się rewindykacją koni z Niemiec. Został naczelnikiem Wydziału Hodowli Koni w Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych, brał również udział w organizowaniu struktury Państwowych Zakładów Hodowli Koni. Kierował hodowlą państwową aż do przejścia na emeryturę w 1960 roku. W latach 1959-72 pracował w Państwowych Torach Wyścigów Konnych m.in. jako członek komisji technicznej. Ogłosił wiele artykułów na tematy hipologiczne. Został odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi. W małżeństwie ze Stefanią z Hamanów (1890-1972) miał dwóch synów: Piotra (1918-1944) lotnika i żołnierza AK, rozstrzelanego przez Niemców i Stanisława Kazimierza (1920-1960), skrzypka. Brał czynny udział w życiu parafii Kościoła Ewangelicko-Reformowanego, w 1957 roku był Prezesem Synodu tegoż Kościoła. Zmarł 5 marca 1982 r. w Warszawie, pochowany został na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie.

Źródło: polenausfreierwahl.de [Na podstawie: Polski Słownik Biograficzny, biogram S.G. Schucha autorstwa Lesława Kukawskiego; Stanisław Werner, Korzenie, Warszawa 2002]


Publikacje w PCBJ:

Praktyk i teoretyk maneżowej szkoły jazdy.

Jeszcze w Rosji przekonuje się do metod szkoły naturalnej. Od 1919 r. w Polsce, oficer 2. Pułku Ułanów. Trenuje kolejne ekipy olimpijskie: Paryż 1924 r., Amsterdam 1928 r., Berlin 1936 r., Rzym 1960 r.

Trener, sędzia, autor podręczników i polskiej edycji przepisów jeździeckich.

Dwukrotnie zorganizował PZJ – w 1928 i 1957 r. Rozumiał, doceniał i propagował ideę olimpijską.

W czasie kursów jeździeckich w Bartoszycach, dawał wszystkim prawdziwą przedwojenną szkołę jazdy.


Publikacje w PCBJ: