Krzysztof Czarnota – autor ciekawych książek o kresach, hodowcach i koniach. Pokazuje w nich między innymi historie legendarnych Polaków i losy dawnych, polskich stadnin.

Tutaj opowiada o swojej książce pt. „Czarodzieje koni”, której fragment można znaleźć w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Fragmenty opublikowano za zgodą autora.

Tytuł: Niosąca radość
Autor: Krzysztof Czarnota
Liczba stron: 2 (168)
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Data publikacji: 2003

O miłości do koni i o talencie, którego nie wolno zmarnować.

Bohater powieści przypomina ślepca, który nie potrafi zobaczyć tego, co najcenniejsze w życiu, choć znajduje się to w zasięgu ręki.

Wciągnięty w wir robienia kariery zatraca z wolna siebie. Dopiero niezbyt dramatyczne, ale znaczące zdarzenie uruchamia lawinę, która przywraca bohaterowi wzrok.

Zaczyna dostrzegać barwy znaczeń życia, radość i umiejętność znajdowania szczęścia w najzwyklejszych rzeczach. To książka o przebudzeniu i znalezieniu radości w najprostszych, codziennych sprawach.

Więcej informacji o publikacji można znaleźć na stronie:
www.krzyszofczarnota.pl

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Fragmenty opublikowano za zgodą autora.

Tytuł: Czarodzieje koni
Autor: Krzysztof Czarnota
Liczba stron: 4 (312)
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Data publikacji: 2017

O miłości do koni i o talencie, którego nie wolno zmarnować.

W podaniach można odnaleźć wiele opisów przypadków koni trudnych, kompletnie nieobliczalnych i bardzo niebezpiecznych. Konie te kopały, gryzły, stawały dęba, ponosiły, zrywały najsilniejsze nawet pęta. Czy istniał na nie jakiś sposób? Kozacka legenda mówi o ludziach potrafiących w niewytłumaczalny sposób okiełznać konie. Zaczęto na nich mówić czarodzieje. Kozacy wierzyli, że ludzie ci dostali od Boga szczególny dar.

Czy to możliwe, aby rozumienie i czucie koni kozackiego atamana było takie samo jak metody treningowe Polaka mieszkającego na wschodnich rubieżach na początku XXI wieku? Przypadek, zrządzenie losu, a może zakodowana w łańcuchach DNA pamięć?

Więcej informacji o publikacji można znaleźć na stronie:
www.krzyszofczarnota.pl

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Opublikowano za zgodą wydawcy.

Tytuł: Karety, Bryczki i uprzęże
Autor: Zbigniew Prus-Niewiadomski
Liczba stron: 112
Wydawca: Spółka Wydawniczo-Księgarska, Michał Bogajewicz
Data publikacji: Warszawa, 1995

To książka unikalna na polskim rynku wydawniczym.
Jej autor, Zbigniew Prus-Niewiadomski, jest wybitnym znawcą w tej dziedzinie, książka zaś, efektem jego długoletniej pasji badawczej i kolekcjonerskiej.

Spis treści na str. 110

Kliknij na powyższy przycisk aby przejść do powiązanego wpisu w Projekcie Legendy Polskiego Jeździectwa

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Trzecia część z serii wspomnień Andrzeja Lohmana (Schronisko Skrzyczne), związanych z jeździectwem, w której opowiada o swoim związku ze Stadniną Koni Ochaby.

Druga część z serii wspomnień Andrzeja Lohmana (Schronisko Skrzyczne), związanych z jeździectwem, w których wymienia między innymi Karola Rómmla.

Pierwsza część serii wspomnień Andrzeja Lohmana (Schronisko Skrzyczne), związanych z jeździectwem.

Opublikowano dzięki uprzejmości spadkobierców autora.

Tytuł: Gdy zachoruje koń
Autor: Andrzej Gniazdowski
Liczba stron: 264
Wydawca: Drukarnia HAF
Data publikacji: Leszno, 2010

Poradnik dla młodych lek. wet. autorstwa Andrzeja Gniazdowskiego.

Spis treści na str. 256

Kliknij na powyższy przycisk aby przejść do powiązanego wpisu w Projekcie Legendy Polskiego Jeździectwa

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Opublikowano dzięki uprzejmości autora.

Tytuł: Jeździecka Dolina Zbrosławice – dodatek
Autor: Wojciech Ginko
Liczba stron: 67
Wydawnictwo: Wojciech Ginko
Data publikacji: Zbrosławice, 2018

Dodatek do książki „Jeździecka Dolina Zbrosławice, czyli o koniach, ludziach i PRL-u”.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.


Prędkość wczytywania jest zależna od rozdzielczości skanów oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.


Tytuł: Dzieje konkursów hippicznych w Polsce
Autorzy: Witold Pruski
Liczba stron: 318
Wydawca: Sport i Turystyka
Data publikacji: Warszawa, 1982

ISBN:  83-217-2379-9

Witold Pruski przypomina tutaj dzieje konkursów hippicznych w Polsce.

Opublikowano za zgodą spadkobierców autora.

Spis treści (przesunięcie +4):

Przedmowa – s. 005

Zapoczątkowanie konkursów hipicznych w Polsce w latach 1880-1900 – s. 009

Wybudowanie pierwszego stałego stadionu w Warszawie i organizowanie na nim dorocznych konkursów – s. 014

Powstanie Warszawskiego Koła Sportowego i jego działalność w zakresie popierania konkursów hipicznych – s. 021

Czołowi jeźdźcy w latach 1901-1914 – s. 034

Czołowe konie w latach 1901-1914 – s. 042

Hodowla „polskich hunterów“ D. Korybut Daszkiewicza w Wójczyźnie – s. 044

Konkursy hipiczne w dobie międzywojennej, lata 1918-1923 – s. 0 51

Spory pomiędzy zwolennikami klasycznej a naturalnej szkoły jazdy – s. 057

Rozwój konkursów hipicznych w latach 1924-1926 – s. 073

Powstanie pierwszych większych stowarzyszeń jeździeckich i zbudowanie stadionu w Łazienkach 86 Konkursy hipiczne w latach 1927-1929 – s. 089

Koniec pierwszego okresu rozwoju naszych konkursów hipicznych – s. 125

Stan jeździectwa w latach 1930-1932 – s. 127
Rok 1930 – s. 127
Rok 1931 – s. 140
Rok 1932 – s. 152

Odradzanie się sportu konnego po kryzysie 1932 r – s. 162
Rok 1933 – s. 162
Rok 1934 – s. 180

Debaty nad przyczynami niepowodzeń naszych jeźdźców na międzynarodowych zawodach – s. 207

Stopniowe umacnianie pozycji polskiego jeździectwa – s. 216
Rok 1935 – s. 216
Rok 1936 – s. 229

Olimpiada w Berlinie w 1936 r – s. 247

Stan jeździectwa w ostatnich trzech latach przed wybuchem drugiej wojny światowej – s. 261
Rok 1937 – s. 261
Rok 1938 – s. 267
Rok 1939 – s. 282

Ogólne uwagi o konkursach hipicznych w latach 1918-1939 – s. 292

Materiał koński używany do konkursów hipicznych – s. 294

Rozważania na temat tzw. polskiej szkoły jazdy konnej – s. 298

Tabele 305
Posłowie – s. 307
Literatura – s. 310



W związku z objętością dokumentu, mogą wystąpić problemy z jego przeglądaniem na urządzeniach mobilnych (tablety, smartfony).