Wpisy

Urodził się 06.02.1957 r. w Janowie Podlaskim, gdzie spędził również lata dziecięce i młodzieńcze. W latach 1964-1975 był uczniem janowskich szkół. Od 1980 do 1990 roku prowadził tutaj zakład fotograficzny.

Fotografowanie jest nie tylko jego zawodem, ale i pasją, z którą od lat 70-tych XX wieku utrwala życie rodzinnego miasteczka i Południowego Podlasia. Ze szczególnym pietyzmem ocala od zapomnienia zabytki architektury wiejskiej – pałace, dwory, chaty oraz elementy wystroju wnętrz.

Trasy jego wędrówek wiodą do starych podlaskich kościołów, cerkwi, kapliczek i cmentarzy różnych wyznań. Interesuje się ginącymi śladami kultur narodów zamieszkujących niegdyś jego małą Ojczyznę. Przedmiotem jego poszukiwań są nie tylko motywy fotograficzne, ale także historia Janowa Podlaskiego i powiatu bialskiego oraz zawiłe losy ludzi osiadłych na tych terenach. Poznaje potomków Unitów Podlaskich, Tatarów, Olędrów. Nieobca mu jest znajomość historii społeczności żydowskiej, żyjącej niegdyś na ziemi podlaskiej.

Gromadzone od wielu lat zbiory Romana Petrynika ciągle uzupełniane są o kolejne zdjęcia, dokumenty i eksponaty, które pozwalają uchronić od zapomnienia zanikające zawody, obrzędy i zwyczaje. Autor spisuje również lokalne opowieści, ciekawostki i legendy. Od wielu lat współpracuje z lokalną prasą i wydawnictwami, prezentując część swoich zbiorów i fotografii. Między innymi spotkać możemy jego fotografie w takich publikacjach, jak: „Kult św. Wiktora w Kościele Kolegiackim w Janowie Podlaskim” (2000) Wiktora Kapłana, „Neple i Okolice” (2001) ks. Zdzisława Oziembło, „Gmina Biała Podlaska – Tradycja a Współczesność” (2004), „Narodowo Radykalni” (2004) Mariusza Bechty, „Historia szkół średnich w Janowie Podlaskim 1945 – 2005″ (2005) Jarosława Dubisza, „Młyny wietrzne w powiecie bialskim” (2005) Renaty Maj, „Spacer po Janowie Podlaskim 1465 – 2005″ (2005), czy też „Stosunki wyznaniowe w Polsce…” (2010) Andrzeja Tłomackiego.

Roman Petrynik należy do Stowarzyszenia Przyjaciół Janowa Podlaskiego… ciąg dalszy:

Jest autorem i współautorem wielu publikacji, albumów, książek, folderów i kart pocztowych. Najbardziej znane pozycje jego autorstwa to:

  • Wawel Podlasia, Janów Podlaski, 1999
  • Reprint: Monografia Janowa Podlaskiego Jana Caruka z 1934 roku, Janów Podlaski 2010
  • Stadnina koni w Janowie Podlaskim – dawniej i dziś, Janów Podlaski 2010
  • Janów Podlaski – czas zatrzymany w fotografii 1875-1945 (tom I), Janów Podlaski 2012
  • Janów Podlaski – czas zatrzymany w fotografii 1946-2012 (tom II), Janów Podlaski 2016
  • Strażnicy kościoła św. Jana Chrzciciela w Janowie Podlaskim, Janów Podlaski 2015 – współautor z Piotrem Koryckim
  • Opowieści o dawnym Janowie, Arche 2017 – współautor z Piotrem Strzałkowskim

Kolekcja zdjęć zbieranych czarno-białych i wykonywanych kolorowych na temat Południowego Podlasia (szczególnie Janowa Podlaskiego, stadniny koni na Wygodzie i okolicy) jest ciągle uzupełniana i czeka na dalsze opracowania. Jednym z nich może być trzeci tom albumu poświęcony stadninie.


Publikacje w PCBJ:


Galeria:

Historyk sportu, naukowiec i wykładowca akademicki. Pracownik Katedry Nauk Humanistycznych i Społecznych Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie.

Kamil Potrzuski urodził się w 1987 r. w Warszawie. W 2011 roku ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 2018 r. obronił doktorat na Wydziale Historycznym (tytuł rozprawy “Infrastruktura sportowa w międzywojennej Warszawie na tle innych dużych miast Rzeczypospolitej”). W latach 2006-2018 reprezentant Uniwersytetu Warszawskiego w międzyuczelnianej rywalizacji sportowej w biegach przełajowych i lekkiej atletyce. Obecnie pracuje jako adiunkt w Katedrze Nauk Humanistycznych i Społecznych Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie oraz jako nauczyciel historii w LXVII Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Nowaka – Jeziorańskiego w Warszawie. Prywatnie żonaty z Olgą, tata Anastazji, Stefana i Konstantego.


Publikacje w PCBJ:

Mieszka i pracuje we Wrocławiu. Z wykształcenia jest historykiem wojskowości. Od maja 2016 roku prowadzi blog historyczny Tropem Hubala, który polecamy.

Postacią majora Hubala interesuje się od jedenastego roku życia. Szczególnie bliski jest jej wątek sportowej kariery Henryka Dobrzańskiego.

30 kwietnia 2016 została wyróżniona honorową odznaką “Hubalczycy 1939-1940”, przyznawaną przez Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej Środowisko “Hubalczycy”.


Publikacje w PCBJ:

Urodzony w 1924 w Kapłanowicach (obecnie na Białorusi).

W latach 1940-1946 zesłany na Syberię. Pracował między innymi w tajdze, kopalni węgla, następnie przez szereg lat przy koniach. Kierownik a następnie zastępca dyrektora Stadniny Koni w Albigowej (1951-1958). Hodowca legendarnego Baska, nazwanego “Objawieniem Ameryki”.


Przez prawie całe życie zbierał materiały o koniach arabskich i pisał o nich. A robił to wszystko po to, by swoją pracą podzielić się z innymi. Tak właśnie powstały książki „Polska hodowla koni czystej krwi arabskiej 1918-1939”, „Rejestr polskich ogierów czystej krwi arabskiej użytych w hodowli w latach 1944-1993” tom 1 i 2 czy „Siedmiu wspaniałych”.

Promował polską hodowlę koni arabskich poprzez wykłady na kursach w Kanadzie oraz wygłaszane referaty na konferencjach hodowlanych w USA, poświęconych polskiemu koniowi arabskiemu.


Publikacje w PCBJ:

Żołnierz 1 pułku szwoleżerów J. Piłsudskiego AK. Uczestnik powstania warszawskiego i ‘Akcji Burza’

Inicjator odrodzenia sportów zaprzęgowych w Polsce i rajdów długodystansowych. Wybitny znawca konkurencji powożenia.


Publikacje w PCBJ: