Wpisy

Piero d’Inzeo (ur. 1923) włoski oficer od 1970 r. pułkownik, 8-krotny uczestnik igrzysk olimpijskich, Mistrz Europy 1959, trzykrotny wicemistrz Europy (1958, 1961, 1962) zdobywca 16 Grand Prix na hipodromach w Rzymie, Akwizgranie, Paryżu, Londynie i Dublinie.

Tytuł: Historia jeździectwa, cz. XV, 1950 – 1951 rok
Autor: Witold Domański
Liczba stron: 2,5
Data publikacji: 1993

Piętnasta część serii artykułów Witolda Domańskiego poświęconych historii jeździectwa. 1950 – 1951 rok.

“Na usilne starania, nie tylko działaczy jeździeckich, ale i władz administracyjnych Niemiec, przy poparciu Francji i Anglii, Międzynarodowa Federacja Jeździecka uchyliła zakaz uczestniczenia Niemiec i Japonii w konkursach międzynarodowych. Za dwa lata, podobnie jak i w innych dyscyplinach sportu, zaowocowało to udziałem tych dwu narodowości w igrzyskach olimpijskich w Helsinkach. Ożywiło to działalność sportu w tych krajach i już w 1950 roku powrócono na przykład do tradycji hamburskich derby w zaprzęgach. Program różnił się od znanych nam na hipodromach dzisiejszych, bo obok konkurencji ujeżdżenia i sprawności powożenia na hipodromie znalazła się próba w zdolności uciągu na trasie 200 m zaprzęgów obciążonych do 2-3 i 4 tonami w zależności od siły zaprzęgu: jedno-, dwu- czy czterokonnego. Była też próba wytrzymałości przeprowadzana na trasie o długości 1 km w limicie 10 minut oraz w kłusie na trasie 2 km w czasie do 6,5 min.”

Źródło: Koń Polski nr 6, 1993 r.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Słynny jeździec francuski P. J. D`Oriola.

Tytuł: Historia jeździectwa, cz. XVI, Rok 1952
Autor: Witold Domański
Liczba stron: 1,5
Data publikacji: 1994

Szesnasta część serii artykułów Witolda Domańskiego poświęconych historii jeździectwa. Rok 1952.

“Rok 1952 – rok olimpijski wzmógł liczbę rozgrywanych konkursów międzynarodowych, w tym również halowych. W Paryżu odbył się tradycyjny już w Velodrome d’Hiver, który zdominowały amazonki, a przede wszystkim wschodząca gwiazda brytyjskiego jeździectwa, Pat Smythe. Do ważniejszych zimowych konkursów należały: w Brukseli oraz Horse of the Year Show w Londynie. Na otwartych hipodromach rozegrano 11 CHIO przy licznej obsadzie ekip. Wiosenne konkursy na Piazza di Siena w Rzymie zgromadziły 10 narodowości. Do Europy zjechali Argentyńczycy, Amerykanie, Meksykanie i Chilijczycy. Najlepiej wypadli Argentyńczycy wygrywając cztery Puchary Narodów, po trzy Francuzi i Meksykanie, dwukrotnie Włosi i po jednym Brytyjczycy i Hiszpanie.”

Źródło: Koń Polski nr 2, 1994 r.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Mjr Leon Kon. Fot. S. Rozwadowski.

Tytuł: Historia jeździectwa, cz. XVII, Rok 1953
Autor: Witold Domański
Liczba stron: 2,5
Data publikacji: 1994

Siedemnasta część serii artykułów Witolda Domańskiego poświęconych historii jeździectwa. Rok 1953.

Rok 1953 – Rok poolimpijski zaowocował nowymi zawodami międzynarodowymi odbywającymi się pod egidą FEI: mistrzostwami świata w skokach przez przeszkody i mistrzostwami Europy w WKKW. Do tej pory imprez międzynarodowych o zasięgu światowym (z wyjątkiem olimpiad) nie było. Z imprez kontynentalnych w 1951 były pierwsze Igrzyska Panamerykańskie, a w 1952 mistrzostwa Europy juniorów w skokach. Przypomnijmy, że w ujeżdżeniu istniały już zawody o zasięgu europejskim, zwane Oficjalnymi Zawodami FEI.”

Źródło: Koń Polski nr 3, 1994 r.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Władysław Byszewski, czołowy jeździec polski okresu powojennego – dosiadał wielu koni, najwięcej sukcesów odniósł na Bessonie. Tu widzimy go na wał. Argun (Cheaucaux – Zugspitze) SK Leszno, ur. 1947. Fot. E. Warmiński.

Tytuł: Historia jeździectwa, cz. XVIII, 1954 – 1955 rok
Autor: Witold Domański
Liczba stron: 2,5
Data publikacji: 1995

Osiemnasta część serii artykułów Witolda Domańskiego poświęconych historii jeździectwa. 1954 – 1955 rok.

“W październiku odbyły się w Bazylei mistrzostwa Europy w WKKW. FEI zaostrzyła warunki tej konkurencji w stosunku do ubiegłorocznych. Trasę krosu wydłużono do 8,1 km, zwiększono ilość (do 33) i gabaryty przeszkód. Z 29 koni do celownika dotarło 17, z których trzy najlepsze były brytyjskie. Złoty medal zdobył Crespin pod Bertie Hillern, srebrny Kilbarry pod Frankiem Weldonem, a brązowy Starlight pod Arthurem Rookiem. Zespołowo wygrała Wielka Brytania przed RFN i tylko te dwie ekipy, z pięciu startujących, ukończyły konkurencję.”

Źródło: Koń Polski nr 6, 1995 r.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Hans Günter Winkler na Halli. Fot. arch. autora.

Tytuł: Historia jeździectwa, cz. XIX, Rok 1956
Autor: Witold Domański
Liczba stron: 2,5
Data publikacji: 1996

Dziewiętnasta część serii artykułów Witolda Domańskiego poświęconych historii jeździectwa. Rok 1956.

“Wprowadzone przez FEI ograniczenie możliwości organizowania zawodów rangi CHIO do jednych w każdym kraju, w jednym roku, spowodowało spadek ich ilości. Tak więc w roku olimpijskim odbyło się ich tylko 12. Podczas tych zawodów Puchar Narodów pięciokrotnie zdobyła Wielka Brytania, dwukrotnie Włochy, po jednym razie: Francja, Brazylia, Kanada i USA. W walce o Grand Prix brylował Hiszpan Francisco Goyoaga, wygrywając trzy główne konkursy indywidualne, dwa wygrał Amerykanin William Steinkraus, a jedną nagrodę tej rangi zdobył Włoch Raimondo d`Inzeo.”

Źródło: Koń Polski nr 1, 1996 r.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Raimondo d’Inzeo na koniu Posillipo, na którym później w 1960 roku w Rzymie zdobył złoty medal olimpijski.
Fot. arch. autora.

Tytuł: Historia jeździectwa, cz. XX, Rok 1957
Autor: Witold Domański
Liczba stron: 2,5
Data publikacji: 1996

Dwudziesta część serii artykułów Witolda Domańskiego poświęconych historii jeździectwa. Rok 1957.

“Rok 1957 był przełomowym w historii polskiego sportu, w tym jeździectwa. Zarządzeniem naczelnych władz sportu pozwolono bowiem reaktywować działalność przedwojennych związków sportowych, których rolę po wojnie pełniły, mianowane przez GKKF, sekcje sportowe. Tak więc w dniu 3 marca zwołano Walne Zgromadzenie Delegatów Sekcji Jeździeckiej. Gremium to miało opracować zasady działania Polskiego Związku Jeździeckiego, oparte w dużej mierze na przedwojennych. Zasadnicza różnica była jedna: zmiana patrona z wojskowego na wiejskiego, czyli Zrzeszenie Ludowe Zespoły Sportowe. Niemniej jednak, nowy PZJ objął swoją działalnością nie tylko sekcje jeździeckie istniejące przy państwowych ośrodkach hodowlanych, ale i nieliczne sekcje i kluby wojskowe i milicyjne.”

Źródło: Koń Polski nr 3, 1996 r.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Mistrz Europy w skokach przez przeszkody w 1958 r. – Niemiec Fritz Thiedman na koniu Meteor.

Tytuł: Historia jeździectwa, cz. XXI, Rok 1958. Pierwszy rok działalności reaktywowanego PZJ.
Pierwsze zwycięstwo Polaka w oficjalnych zawodach zagranicznych.
Autor: Witold Domański
Liczba stron: 2,5
Data publikacji: 1996

Dwudziesta pierwsza część serii artykułów Witolda Domańskiego poświęconych historii jeździectwa. Rok 1958. Pierwszy rok działalności reaktywowanego PZJ.
Pierwsze zwycięstwo Polaka w oficjalnych zawodach zagranicznych.

“Pierwszy rok działalności reaktywowanego Polskiego Związku Jeździeckiego charakteryzował się niezwykłą aktywnością na forum międzynarodowym. Zaczął się jednak powrotem do przedwojennej tradycji organizowania w Zakopanem zimowych zawodów w obsadzie krajowej. Lutowe konkursy w skokach przez przeszkody odbywały się – jak dawniej – na Równi Krupowej. Sensacją jednego z konkursów było zwycięstwo 70-letniego ppłk. Karola Rómmla, olimpijczyka, po wojnie jednego z trenerów kadry narodowej.”

Źródło: Koń Polski nr 5, 1996 r.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Hans Günter Winkler, mistrz olimpijski 1956 r. Tu na Halli w Paryżu, 1959 r. Fot. archiwum autora.

Tytuł: Historia jeździectwa, cz. XXII, Rok 1959
Autor: Witold Domański
Liczba stron: 2,5
Data publikacji: 1996

Dwudziesta druga część serii artykułów Witolda Domańskiego poświęconych historii jeździectwa. Rok 1959.

“1959 – rok przedolimpijski zmobilizował wiele jeździeckich federacji do sprawdzenia przygotowania ich reprezentacji narodowych we wszystkich trzech konkurencjach. Odbyło się 13 międzynarodowych konkursów oficjalnych w skokach, a ponadto mistrzostwa Europy. We Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego zorganizowano także mistrzostwa kontynentalne. W paru miastach Europy odbyły się też – jak co roku – zawody w ujeżdżeniu, z mistrzostwami FEI na czele.”

Źródło: Koń Polski nr 7, 1996 r.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Mistrz Olimpijski 1960 r. Raimondo d`Inzeo na koniu Hermes.

Tytuł: Historia jeździectwa, cz. XXIII, Rzym 1960
Autor: Witold Domański
Liczba stron: 3
Data publikacji: 1996

Dwudziesta trzecia część serii artykułów Witolda Domańskiego poświęconych historii jeździectwa. Rzym 1960.

XVII Igrzyska Olimpijskie w Rzymie były oczywiście najważniejszym wydarzeniem 1960 roku. Tuż przed ich rozpoczęciem, czyli do września, odbyło się wiele poważnych prób we wszystkich trzech konkurencjach olimpijskich. Najwięcej możliwości konfrontacji z konkurentami mieli skoczkowie, dla których zorganizowano 13 CHIO. Pretendentami do medali byli Amerykanie, którzy w walce o Puchary Narodów odnieśli trzy zwycięstwa. Po dwa razy triumfowali Włosi i RFN, a raz Hiszpania, Wenezuela, Meksyk, Francja, Argentyna i rewelacyjna Turcja, która w Rotterdamie pozostawiła w pobitym polu Węgry, Holandię, Francję i Belgię.”

Źródło: Koń Polski nr 9, 1996 r.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

David Broome, Mistrz Europy 1961, zdobył ten tytuł jeszcze dwukrotnie (1967 i 1969), i jeszcze raz wicemistrzostwo w 1965. Ponadto dwa brązowe medale za Olimpiady 1960 i 1968 oraz Mistrzostwo Świata w 1970 roku. Jest sześciokrotnym mistrzem swojego kraju. Fot. arch. autora.

Tytuł: Historia jeździectwa, cz. XXIV, Poolimpijskie zmiany… 35 lat temu
Autor: Witold Domański
Liczba stron: 1,5
Data publikacji: 1996

Dwudziesta czwarta część serii artykułów Witolda Domańskiego poświęconych historii jeździectwa. Poolimpijskie zmiany… 35 lat temu.

“Po każdej olimpiadzie następuje na ogół zmiana warty wśród sportowców reprezentujących barwy narodowe. Tak też było i w 1961 roku, kiedy do walki o tytuł mistrza Europy w skokach przez przeszkody, w Aachen, nie stawiło się dwóch mistrzów olimpijskich: d’Oriola (1952) i Raimondo d’Inzeo (1960). W mistrzostwach Europy zaniechano organizowania finałów ze zmianą koni, natomiast eliminacyjne konkursy składały się z: szybkości, potęgi skoku, dokładności i finał na zasadzie Pucharu Narodów.”

Źródło: Koń Polski nr 11, 1996 r.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.