Wpisy

, , , , , , , ,

“Hipodrom Łazienki Warszawskie” (2024) – Leszek Nagórny

Prędkość wczytywania jest zależna od rozdzielczości skanów oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Tytuł: Hipodrom Łazienki Warszawskie
Autor: Leszek Nagórny
Liczba stron: 30
Wydawca: PCBJ
Data publikacji: Ochaby, 2024

ISBN: –

Zdjęcia archiwalne z komentarzem Leszka Nagórnego. Fotografie pochodzą ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego. Opracowanie Polska Cyfrowa Biblioteka Jeździecka.

W związku z objętością dokumentu, mogą wystąpić problemy z jego przeglądaniem na urządzeniach mobilnych (tablety, smartfony).

Przejdź do indeksu…
/Autor
, , , , , , , ,

“Szwoleżerowie, Ułani i Strzelcy Konni w Fotografii…” (2013)

Prędkość wczytywania jest zależna od rozdzielczości skanów oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Tytuł: Szwoleżerowie, Ułani i Strzelcy Konni w Fotografii Narcyza Witczaka-Witaczyńskiego
Autorzy: Stanisław Zieliński, Leszek Nagórny
Liczba stron: 412
Wydawca: VIPART
Data publikacji: 2013

ISBN: 978-83-87124-87-8

Album zawierający unikatowe zdjęcia autorstwa Narcyza Witczaka-Witaczyńskiego (w Wojsku Polskim pełnił on służbę nieprzerwanie od 1915 do 1939 roku). Fotograficzny zapis jego żołnierskiej drogi.

Na zdjęciach można zobaczyć żołnierzy podczas ćwiczeń, manewrów, zawodów konnych, a także rajdów, hubertusów oraz zawodów hippicznych.

Nie brakuje to fotografii z obchodów Święta Wojska Polskiego, świąt pułkowych, z wizyt dostojnych gości zagranicznych cywilnych i wojskowych, a także z Wielkiej Rewii Kawalerii w 1933 roku w Krakowie.

Zaprezentowano tu również fotografie wystawowe, które zdobyły wiele poważnych nagród i były upublicznione na plakatach i pocztówkach.

Spis Treści:

Od autora – s. 11

Zamiast wstępu – s. 13

Przedmowa – Gen. Bolesław Wieniawa- Długoszowski – s. 16

Biografia Narcyza Witczaka-Witaczynskifgo – s. 24

Żołnierska droga Chorążego Narcyza Witczaka-Witaczyńskiego – s. 34

w Szwadronie Przybocznym Wodza Naczelnego – s. 36

w Szwadronie Przybocznym Prezydenta RR – s. 57

w 1 Pułku Szwoleżerów J. Piłsudskiego – s. 70

Fotografie wystawowe – s. 100

w 1 pułku Strzelców konnych w Garwolinie – s. 114

Ćwiczenia i manewry w obiektywie fotografa pułkowego – s. 160

Zawody hippiczne. Rajdy w 1 PSK – s. 218

Pamięci Pierwszego marszałka Rzeczypospolitej – s. 236

Święto pułkowe w 1 PSK- s. 240

Biegi świętego huberta, oficerów i podoficerów – s. 276

Święto żołnierza 15 sierpnia – s. 300

Święto Kawalerii Kraków 6 paź 1933 roku 1 PSK w krakowskiej rewii – s. 316

7 Pułk Ułanów Lubelskich w obiektywie N. W.-Witaczyńskiego – s. 332

Pogrzeb generała Gustawa Orlicz-Dreszera – s. 364

Odejście z dowództwa płk Adama Zakrzewskiego – s. 374

W Redakcji “WIARUSA” – s. 380

Fotografie plenerowe i wycieczki autora – s. 388

Sierpień 1939 roku – s. 394

Na zakończenie – s. 402

Garwolin – kalendarium miasta – s. 404

Bibliografia – s. 408

Spis treści – s. 409

W związku z objętością dokumentu, mogą wystąpić problemy z jego przeglądaniem na urządzeniach mobilnych (tablety, smartfony).

Przejdź do indeksu…
/Autor
, , , , , , , ,

“9 Pułk Ułanów Małopolskich” (2011) – Andrzej Przybyszewski

Prędkość wczytywania jest zależna od rozdzielczości skanów oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość. W razie problemów z wyświetleniem dokumentu, prosimy o kontakt.

Tytuł: 9 Pułk Ułanów Małopolskich 1809-1947
Autor: Andrzej Przybyszewski
Liczba stron: 456
Wydawca: historyczna.pl
Data publikacji: Radomyśl Wielki, 2011

ISBN: 978-83-927999-3-1

Książka omawia dzieje 9. Pułku Ułanów Małopolskich od jego powstania w 1808 roku aż do demobilizacji w 1947 r. Zawiera również informacje poświęcone miastu garnizonowemu – Trembowli, a także omówienie powojennych działań związanych z upamiętnianiem 9. Pułku Ułanów Małopolskich.

Opublikowano dzięki uprzejmości autora, Pana Andrzeja Przybyszewskiego.

Przejdź do indeksu…
/Autor
, , , , ,

“Panu rotmistrzowi Stanisławowi Olszowskiemu” (1927)

Prędkość wczytywania jest zależna od rozdzielczości skanów oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Tytuł: Panu rotmistrzowi Stanisławowi Olszowskiemu Komitet Organizacyjny Międzynarodowych Konkursów Hipicznych
Autor: Zespół redakcyjny
Liczba stron: 40
Wydawca: NN
Data publikacji: Warszawa, 1927

ISBN: –

Pamiątkowy album wręczony rtm. Stanisławowi Olszowskiemu z okazji otwarcia Hipodromu w Łazienkach Królewskich oraz pierwszych w Polsce, międzynarodowych zawodów hipicznych.

Album pochodzi ze zbiorów Andrzeja Olszowskiego.

W związku z objętością dokumentu, mogą wystąpić problemy z jego przeglądaniem na urządzeniach mobilnych (tablety, smartfony).

/Autor
, , , , ,

“Historia jeździectwa, cz. VII” (1990) – Witold Domański

1847-Historia-jezdziectwa-cz.-VII-1990-Witold-Domanski

Porucznik Alphonse Gemuseus na Lucette, zdobywca złotego medalu w skokach na olimpiadzie w Paryżu.

Tytuł: Historia jeździectwa, cz. VII, Powstanie Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej
Autor: Witold Domański
Liczba stron: 3,5
Data publikacji: 1990

Siódma część serii artykułów Witolda Domańskiego poświęconych historii jeździectwa. Powstanie Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej.

“Wielka dowolność w ustalaniu warunków coraz liczniejszych konkursów międzynarodowych, w tym również igrzysk olimpijskich 1912 i 1920 r., wpłynęła na to, że powołano do życia międzynarodową organizację jeździecką. W dniu 18 maja 1921 r. zebrali się w Lozannie przedstawiciele jeździectwa: Belgii, Francji, Japonii, Holandii, Norwegii, Polski, Szwecji, Włoch i USA w celu rozpoczęcia działań organizacyjnych. Po przedyskutowaniu wstępnym założeń, zleceniu opracowania statutu i niezbędnych regulaminów wyznaczono datę kongresu założycielskiego na 24 września tegoż roku. Do Paryża zjechały na ten I Kongres delegacje: Belgii, Danii, Francji, Japonii, Norwegii, Szwecji, USA i Włoch, które powołały do życia Międzynarodową Federację Jeździecką (Fédération International Equestre), przyjmując statut opracowany przez francuskiego pułkownika Hectora Georges’a (1869-1952), praktycznie biorąc twórcy FEI, który na tym kongresie został wybrany sekretarzem generalnym, dzierżąc tę zaszczytną funkcję niemal do śmierci, bo do 1951 r. Pierwszym prezesem FEI został, również Francuz, baron du Teil.”

Źródło: Koń Polski nr 5, 1990 r.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Powrót do katalogu
/Autor
, , , , ,

“Historia jeździectwa, cz. VIII” (1991) – Witold Domański

1848-Historia-jezdziectwa-cz.-VIII-1991-Witold-Domanski

Drużyna Polska w Nicei w 1925 r. Stoją od lewej 1. ppłk Rómmel, 2. por. Zgorzelski, 3. szef misji ppłk. Anders, 4. rtm. Dobrzański, 5. por. Szosland. 6. rtm. Królikiewicz.

Tytuł: Historia jeździectwa, cz. VIII, Pięciolecie polskich sukcesów
Autor: Witold Domański
Liczba stron: 3,5
Data publikacji: 1991

Ósma część serii artykułów Witolda Domańskiego poświęconych historii jeździectwa. Pięciolecie polskich sukcesów.

“Rok 1925 zapisał się w historii światowego jeździectwa uzyskaniem nowego miejsca międzynarodowych mityngów, które w przyszłości miały dorównać, a nawet przyćmić takie jak rzymskie, nicejskie, nowojorskie czy paryskie, które wcześniej rozpoczęły swoją działalność. Spotkania akwizgrańskie, bo o nich tu mowa, zostały zorganizowane przez Laurensberger Rennverein. Hipodrom w Aachen, bo taka jest jego niemiecka nazwa, miał się stać wkrótce mekką konkursów ujeżdżenia, skoków przez przeszkody i powożenia zaprzęgami. W roku inauguracyjnym zorganizowano trzy konkursy ujeżdżenia, jeden military i siedem w skokach, dodając jako imprezę towarzyszącą pokaz powożenia zaprzęgami. Nie było natomiast konkursu o Puchar Narodów, który na tym hipodromie rozegrano po raz pierwszy w 1929 r.”

Źródło: Koń Polski nr 1, 1991 r.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Powrót do katalogu
/Autor
, , , , ,

“Historia jeździectwa, cz. IX” (1991) – Witold Domański

1849-Historia-Jezdziectwa-cz.-IX-1991-Witold-Domanski

IX Olimpiada. Plakat Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie.

Tytuł: Historia Jeździectwa cz. IX, Olimpiada 1928
Autor: Witold Domański
Liczba stron: 3
Data publikacji: 1991

Dziewiąta część serii artykułów Witolda Domańskiego poświęconych historii jeździectwa. Letnie Igrzyska Olimpijskie, Amsterdam 1928.

“Zjechało na nie na przełomie lipca i sierpnia 1928 roku 46 reprezentacji narodowych, w tym 20 ekip jeździeckich, co było wtedy rekordem uczestnictwa. Wśród nich debiutanci olimpijscy Japończycy i Argentyńczycy, a także, po raz pierwszy po I wojnie światowej Niemcy, których nie dopuszczono do igrzysk w latach 1920 i 1924. Otwarcia olimpiady w imieniu królowej Holandii dokonał książę-małżonek Henryk Meklemburski.”

Źródło: Koń Polski nr 3, 1991 r.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Powrót do katalogu
/Autor
, , , ,

“Historia jeździectwa, cz. X” (1992) – Witold Domański

1850-Historia-jezdziectwa-cz.-X-1992-Witold-Domanski

Przedwojenne zdjęcie sopockiego hipodromu wykazuje, że obok skoków, ujeżdżenia i WKKW odbywały się tam zawody w powożeniu.

Tytuł: Historia jeździectwa, cz. X, Mistrzostwa Polski, IO Los Angeles.
Autor: Witold Domański
Liczba stron: 5
Data publikacji: 1992

Dziesiąta część serii artykułów Witolda Domańskiego poświęconych historii jeździectwa. Mistrzostwa Polski, IO Los Angeles.

“Rok 1929 obfitował w liczne międzynarodowe konkursy skoków rangi CHIO – dziś zwane CSIO. Włochy, Francja, Niemcy i Szwajcaria były organizatorami dwóch takich mityngów w kraju, korzystając z ostatniej okazji, bo kalendarz na rok 1930, po raz pierwszy opracowany przez Międzynarodową Federację, ograniczył liczbę CSIO do jednego dla każdej federacji narodowej. Wyjątkiem były Stany Zjednoczone, a także i konkursy organizowane zimą, w hali. Z 17 odbytych w tym sezonie CSIO cztery wygrali Włosi, po trzy Francuzi, Portugalczycy i Niemcy, a po jednym Brytyjczycy, Szwajcarzy, Szwedzi, Amerykanie i Polacy. Nasza ekipa w składzie: J. Starnawski, W. Zgorzelski i L. Gzowski wygrała po raz trzeci w Nowym Jorku. Był to ostatni występ Polaków w USA w okresie międzywojennym.”

Źródło: Koń Polski nr 1, 1992 r.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Powrót do katalogu
/Autor
, , , ,

“Historia jeździectwa, cz. XI” (1992) – Witold Domański

1851-Historia-jezdziectwa-cz.-XI-1992-Witold-Domanski

Rotmistrz Zdzisław Kawecki w momencie wskoczenia na koniu Bambino do słynnego stawu pułapki.

Tytuł: Historia jeździectwa, cz. XI, 1933 – 1936 rok. Jeździectwo w Irlandii. IO Berlin.
Autor: Witold Domański
Liczba stron: 4,5
Data publikacji: 1992

Jedenasta część serii artykułów Witolda Domańskiego poświęconych historii jeździectwa. 1933 – 1936 rok. Jeździectwo w Irlandii. IO Berlin.

“Mimo utrwalenia się, poprzez programy olimpijskie, konkursów skoków na wielo-przeszkodowych parkurach – skoki na wysokość i odległość nadal znajdowały wielu chętnych i były bardzo atrakcyjne dla widzów. 10 kwietnia 1933 roku 7-letni kasztan Vol-au-Vent, który kiedyś był przyuczany do wykonywania programu ujeżdżeniowego, skoczył pod francuskim porucznikiem Christianem Castries 238 cm na konkursach w Grand Palais w Paryżu. Był to nowy rekord świata, lepszy o 2 cm od ustanowionego w 1912 roku ex aequo przez dwa francuskie konie Biskrę pod Francois Montespieu i Montjoie III pod Rene Ricardem. Dwa lata później (18 lipca 1935) Castiers’owi udało się na CSIO w Belgii poprawić, niemal równie długotrwały, rekord w skoku na odległość o 10 cm (poprzedni należał do Henry de Royer, Francja, na Saint Jacques, 1913), na koniu Tenace, rodzimej hodowli – 760 cm. Ten koń zjawił się w szrankach konkursów skoków po długotrwałych startach w gonitwach wyścigowych wygrywając łącznie 85000 franków. Warto zaznaczyć, że Christian Castries, przyszły obrońca Dien Bien Phu w Indochinach. dosłużył się stopnia generała, ale przedtem, w latach 1929-1935 był stałym reprezentantem kraju w skokach.”

Źródło: Koń Polski nr 3, 1992 r.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Powrót do katalogu
/Autor
, , , ,

“Historia jeździectwa, cz. XII” (1992) – Witold Domański

1852-Historia-jezdziectwa-cz.-XII-1992-Witold-Domanski

Ekipa brytyjska, zwycięzca ostatniego przed wojną pucharu Prince ot Wales Cup w Olympia Hall.

Tytuł: Historia jeździectwa, cz. XII, Ostatnie lata przedwojenne
Autor: Witold Domański
Liczba stron: 4
Data publikacji: 1992

Dwunasta część serii artykułów Witolda Domańskiego poświęconych historii jeździectwa. Ostatnie lata przedwojenne.

“Po zakończeniu olimpiady berlińskiej, kiedy już sportowcy powrócili do kraju. Polski Związek Jeździecki dowiedział się z informacji Polskiej Agencji Telegraficznej, że kierownictwo ekipy Czechosłowacji założyło protest, w którym zażądało dyskwalifikacji polskiego zespołu WKKW twierdząc, że Zdzisław Kawecki pomylił trasę crossu. Jury d’Appel uznało protest za słuszny, co w konsekwencji pozbawiało Polskę srebrnego medalu na korzyść W. Brytanii, a Czechosłowacja miałaby medal brązowy. Decyzja ta przekazana jednak została do Komitetu Organizacyjnego Igrzysk Olimpijskich. W tym samym czasie PZJ wystosował pismo do FEI, w którym wyraził zdziwienie, bo konkurencja WKKW ukończona została o godzinie 12, a medale wręczono dopiero o 20. Było więc czasu dość aby zgłosić protest. Komitet Organizacyjny Igrzysk nie przyjął do wiadomości decyzji Jury d’Appel przesyłając do Warszawy dyplomy dla trójki naszych zawodników. W parę miesięcy później FEI zatwierdziło tę decyzję.”

Źródło: Koń Polski nr 4,5, 1992 r.

Prędkość wczytywania jest zależna od ilości stron w publikacji oraz prędkości łącza internetowego – prosimy o cierpliwość.

Powrót do katalogu
/Autor