Adres: ul. Szkolna 30, 34-115 Ryczów
Strona: www.palacwryczowie.org

Na południowy zachód od Krakowa, na ziemiach dawnego księstwa zatorsko-oświęcimskiego, we wsi Ryczów wznosi się romantyczny pałac, otoczony zabytkowym parkiem krajobrazowym. Zbudowany w latach 1862 – 1864, przechodził różne koleje losu. Dorowadzony do ruiny za czasów PRL, zdewastowany i opuszczony, w roku 1991 powrócił w ręce dawnych właścicieli, by – powoli odzyskując pierwotny kształt – służyć podtrzymywaniu związanego z tym miejscem dziedzictwa historii, kultury i sztuki.

15 maja 1862 Tytus Drohojowski rozpocząl budowę nowego pałacu; stary drewniany dwór, zbudowany jeszcze przez Cystersów, miał wkrótce paść ofiarą pożaru (1 listopada 1865), który zniszczył go doszczętnie. Fundamenty pod nową budowlę założono w ogrodzie, na zachodnim skraju wsi. Do końca roku 1864 pałac był gotów; poświęcił go 4 stycznia 1865 ks. Jan Michalski, proboszcz ze Spytkowic. Wokól pałacu założono park krajobrazowy. Wkrótce, niedaleko, powstała także stajnia i spichlerz.

12 lutego 1936 dobra ryczowskie nabył Generał Zygmunt Piasecki. Majątek był w opłakanym stanie; w pałacu mieszkała 87-letnia baronowa Błażowska wraz z damą do towarzystwa i tabunem kotów.

Lata 1936-39 to krótki okres świetności pałacu. Majątek, pod nowym zarządem, prosperował coraz lepiej, pod czujnym okiem ogrodnika piękniał park krajobrazowy. W specjalnych misach, aż z Francji, sprowadzono rzadkie krzewy azalii, które malowniczo kwitły w maju – na imieniny Pani Generałowej. Zofia z Beilińskich, ukochana żona generała, była dobrym duchem ryczowskiego domu.

Położony niedaleko Krakowa, pałac stał się ośrodkiem życia towarzyskiego. Częstymi gośćmi byli oficerowie Krakowskiej Brygady Kawalerii, a piwniczka z nalewkami, które osobiście przygotowywał Generał, cieszyła się zasłużoną sławą.

Latem odbywały się tu tzw. przedobozia – pobyty wypoczynkowo-ćwiczebne, przygotowujące żołnierzy do obozów szkoleniowych. Ich atrakcją były zawody w ujeżdżeniu koni lub w szermierce.

5 września 1939 do Ryczowa weszli Niemcy. Gdy zbliżał się front, generałowa wraz z matką i dziećmi – jak wielu innych – wyruszyła na wschód, w nadziei, że tam będzie bezpieczniej. Wieść o inwazji sowietów zastała ich pod Kowlem; zawrócono natychmiast, nie czekając poranka. Po kilku tygodniach tułaczki dotarli do Ryczowa. Dom był splądrowany. Zaczęło się życie w warunkach wojennych; dom zaludnił się uchodźcami z Poznańskiego, ze Lwowa i – po Powstaniu – z Warszawy. Nikomu nie odmawiano schronienia.

25 stycznia 1945 do Ryczowa wkroczyła Armia Czerwona. W pałacu Rosjanie urządzili szpital polowy : na piętrze operowano bez znieczulenia; na słomie leżeli tu ranni. Na parterze kładziono zmarłych. Na opał poszła większość zabytkowych mebli. Ulubioną rozrywką Krasnoarmiejców było strzelanie do lustra; zostały po nich łuski pocisków tkwiące do dziś w podeście schodów.

W marcu 1945 ryczowski proboszcz, ks. Władysław Kania, notował w kronice parafialnej: „Reforma agrarna i tutaj miala miejsce. Majątek pana generała Piaseckiego, będącego całą wojnę w niewoli niemieckiej, rozparcelowano. Po wypędzeniu pani Zofii Piaseckiej wraz z dziećmi pałac stał się łupem oswobodzicieli”. Zburzono taras i kolumnowy podjazd; wnętrza zamieniono na magazyny, sklepy i urzędy gminne. Budynek doprowadzono do ruiny; gdy przestał już nadawać się do użytku , wyprowadziły się sklepy i urzędy. W roku 1987 pałac wraz parkiem, zdewastowanym podobnie jak sam dom – został wpisany do rejestru zabytków.

Powołana w roku 2010 przez spadkobierców ostatnich właścicieli Pałacu w Ryczowie, Fundacja Pałac w Ryczowie prowadzi działalność kulturalną i oświatową w zakresie promocji dziedzictwa narodowego, wspierania zabytków kultury polskiej, a także sztuki współczesnej. Pracując na rzecz lokalnej społeczności upowszechnia wiedzę o sztuce i historii ojczystej, ze szczególnym uwzględnieniem tradycji kawaleryjskich.

W roku 2014 w Pałacu w Ryczowie została otwarta Izba Pamięci Generała Zygmunta Piaseckiego. Jest prowadzona przez Fundację. Izbę można zwiedzać po wcześniejszym umówieniu się.

Publikacje:

Galeria:


Adres: Rynek 1, 42-600 Tarnowskie Góry
Strona: http://muzeumtg.pl/
Facebook: https://www.facebook.com/muzeumtg

Muzeum w Tarnowskich Górach rozpoczęło swoją działalność w 1958 roku. Idea utworzenia miejskiego muzeum pojawiła się jednak dużo wcześniej. Jego zalążkiem miał być zbiór zabytkowych monet, przekazany tutejszemu magistratowi przez jednego z mieszkańców Tarnowskich Gór w 1886 roku. Trudno ustalić dalsze losy zaginionej kolekcji numizmatów: wiadomo, że w 1900 roku zbiór liczył 382 obiekty, a jego przejęciem zainteresowane było wrocławskie Muzeum Rzemiosła Artystycznego i Starożytności.

Do koncepcji miejskiego muzeum powrócono w okresie międzywojennym. Z myślą o przyszłej instytucji zabezpieczono m.in. monety i dokumenty, wydobyte w 1927 roku z gałki wieży tarnogórskiego kościoła św. św. Piotra i Pawła. W kolejnej dekadzie, wraz z pojawieniem się planów turystycznego udostępnienia fragmentów tarnogórskich podziemi, rozpoczęto akcję gromadzenia zbiorów dla planowego muzeum. Fryderyk Antes, ówczesny burmistrz Tarnowskich Gór, wystąpił wtedy do władz państwowych o zgodę na utworzenie placówki. Starania te zostały jednak przerwane wybuchem drugiej wojny światowej.

Inicjatywę udało się sfinalizować dopiero w latach 50. minionego stulecia dzięki zaangażowaniu lokalnej społeczności, a dokładnie założonego w 1954 roku Stowarzyszenia Miłośników Historii i Zabytków Ziemi Tarnogórskiej (obecnie Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Tarnogórskiej). Pierwsze ekspozycje nowego muzeum otwarto we wrześniu 1958 roku w uratowanej kamienicy przy rynku, zwanej domem Sedlaczka. Z początkiem kolejnego roku muzeum stało się oddziałem Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, natomiast od lipca było administrowane przez Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Tarnowskich Górach. W 1990 roku Muzeum w Tarnowskich Górach przekształcono w samodzielną instytucję kultury, prowadzoną przez Gminę Tarnowskie Góry.

Publikacje:

Opracowania:

Wybrane eksponaty:


Adres: aleja „Solidarności” 62, 00-240 Warszawa
Strona: www.muzn.pl
Facebook: www.facebook.com/MuzeumNiepodleglosci

Muzeum Niepodległości powstało 30 stycznia 1990 r. jako Muzeum Historii Polskich Ruchów Niepodległościowych i Społecznych. Główna siedziba nowej placówki została ustanowiona przez Ministerstwo Kultury i Sztuki w Pałacu Przebendowskich/Radziwiłłów, gdzie poprzednio mieściło się Muzeum Lenina (1955-1989). Magazyny zbiorów, działy historyczne oraz biblioteka mieściły się w pawilonie w pobliżu Zamku Ujazdowskiego. Pawilon ten został odebrany Muzeum Niepodległości przez MKiS i przekazany na siedzibę Ośrodka Dokumentacji Zabytków (w 1991 i 1993 r.). Muzeum Niepodległości objęło też dwa oddziały: Muzeum X Pawilonu C.W. oraz Muzeum Więzienia Pawiak. W 1991 r. placówka uzyskała nową nazwę, która obowiązuje nadal.

W 1992 r. Muzeum Niepodległości uzyskało status Narodowej Instytucji Kultury. W latach 1990-2008 placówka zorganizowała ponad 200 wystaw, które zwiedziło blisko 2 mln widzów. Muzeum Niepodległości prowadzi od początku urozmaiconą, intensywną działalność edukacyjną (lekcje muzealne, konkursy, seanse filmowe, spektakle teatralne, odczyty i sesje popularnonaukowe), artystyczno-kulturalną (koncerty, programy słowno-muzyczne), popularyzatorską (spotkania autorskie, promocje książek) i wydawniczą. Siedem wystaw zostało nagrodzonych lub wyróżnionych w dorocznych konkursach na „Muzealne wydarzenie roku”.

Od 1 stycznia 1999 r. Muzeum jest samorządową instytucją kultury, jej organizatorem jest Zarząd Województwa Mazowieckiego.

Galeria:


Adres: al. Jerozolimskie 3, 00-495 Warszawa
Strona: www.muzeumwp.pl
Facebook: www.facebook.com/MuzeumWP

Muzeum Wojska Polskiego to powszechnie znana placówka muzealna, która gromadzi, opracowuje naukowo i eksponuje muzealia wojskowo- historyczne. Muzeum powstało 22 kwietnia 1920 roku, dekretem Naczelnego Wodza, Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego. Jego organizatorem i pierwszym dyrektorem był płk Bronisław Gembarzewski.

W chwili obecnej w zbiorach Muzeum Wojska Polskiego znajduje się ponad 300 tys. eksponatów. Zbiory wciąż powiększają się o nowe zakupy oraz liczne dary. Zgromadzone eksponaty prezentowane są salach ekspozycji stałej i na licznych wystawach czasowych.

Publikacje:

Galeria:


Adres: 05-660 Warka, ul. Pułaskiego 24
Strona: www.muzeumpulaski.pl
Facebook: www.facebook.com/muzeumpulaski/

Misją Muzeum im. Kazimierza Pułaskiego w Warce jest kultywowanie pamięci i ochrona materialnego dziedzictwa po polsko-amerykańskim bohaterze Kazimierzu Pułaskim, polskim wychodźstwie, szczególnie do USA oraz ochrona materialnego i duchowego dziedzictwa kulturowego ziemi grójeckiej i Warki; zaspokajanie potrzeb poznawczych i edukacyjnych społeczeństwa, w tym szczególnie budowanie postaw patriotycznych, budzenie poczucia więzi z innymi, z którymi wiąże nas wspólna historia.

Poznasz tam nie tylko losy słynnego Kazimierza, ale także innych wielkich Polaków, którzy emigrowali do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Swoisty geniusz loci przyciąga tam gości z Polski i zagranicy każdego dnia.

Publikacje:

Opracowania:

Galeria:


Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa, które od 1 stycznia 2018 r. jest odziałem Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, działa na terenie Łazienek Królewskich w tzw. Koszarach Kantonistów, zbudowanych w latach 1826-1828, oraz w pochodzących z lat 1825-1826 Stajniach Kubickiego.

Zajmuje się ono popularyzacją wiedzy związanej z narodową tradycją łowiectwa i jeździectwa, hodowlą koni na ziemiach polskich, a także tematyką przyrodniczą.


Publikacje:

Opracowania:


WIRTUALNY SPACER

POWOZOWANIA im. ZBIGNIEWA PRUS-NIEWIADOMSKIEGO

Kliknij aby zwiedzić

WIRTUALNY SPACER

MUZEUM ŁOWIECTWA I JEŹDZIECTWA
WARSZAWA

Kliknij aby zwiedzić

Wystawa „Hippiatricus i jego pacjenci”, przybliżająca dzieje warszawskiego szkolnictwa weterynaryjnego z lat 1824-1939. Prezentowane są tam sylwetki osób zasłużonych dla polskiej weterynarii, w tym stołecznych lekarzy koni, oraz tajniki ich pracy.
Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie 4 kwietnia 2017.
Wystawa „Virtuti Militari” poświęcona najwyższemu i najstarszemu polskiemu odznaczeniu bojowemu. Prezentowana była w Muzeum Łazienki Królewskie od 17 września do 11 grudnia 2019 r. Dzieje ustanowionego przez króla Stanisława Augusta orderu to zarazem opowieść o dramatycznych losach Rzeczypospolitej.
Pierwsza ekspozycja, która w tak przekrojowy sposób ukazuje historię polskich orderów i odznaczeń od XVIII wieku do współczesności. Wystawę można było oglądać od 9 listopada 2018 r. do 3 lutego 2019 r.

Adres: ul. 3 Maja 19, 35-030 Rzeszów
Strona: www.muzeum.rzeszow.pl/pl/
Facebook: www.facebook.com/muzeumokregowerzeszow/?fref=ts

Muzeum Okręgowe w Rzeszowie zostało powołane w 1935 roku jako Muzeum Regionalne przez grupę pasjonatów. Było instytucją społeczną i znajdowało się od 1940 roku w kamieniczce w Rynku.

Po 1945 roku instytucja funkcjonowała jako Muzeum Miasta Rzeszowa, a od 1951 roku pod nazwą Muzeum Okręgowe w Rzeszowie.

Po drugiej wojnie światowej nastąpił rozwój miasta i jednocześnie naszej instytucji. W początku lat 50 – tych popijarski klasztor został przeznaczony na stałą siedzibę Muzeum, gdzie do dzisiaj działamy.

Historyczna siedziba z cennymi, barokowymi polichromiami w krużgankach parteru z pierwszej połowy XVIII wieku i unikatowym zespołem malowideł z końca XVII stulecia w refektarzu klasztornym i niegdysiejszej aptece nadaje specyficzną atmosferę.

Muzeum jest samorządową instytucją kultury, która gromadzi zbiory w zakresie: archeologii, etnografii, sztuk plastycznych, rzemiosła artystycznego oraz dokumentację dotyczącą życia politycznego, społecznego i gospodarczego miasta Rzeszowa i województwa podkarpackiego.

Wybrane eksponaty:

Adres: ul. Tadeusza Regera 6, 43-400 Cieszyn
Strona: www.muzeumcieszyn.pl/
Facebook: www.facebook.com/msc.muzeumslaskacieszynskiego

Muzeum Śląska Cieszyńskiego w Cieszynie to jedno z najstarszych muzeów publicznych w Europie Środkowej i najstarsze muzeum publiczne w Polsce, założone przez ks. Leopolda Jana Szersznika w roku 1802.

Publikacje:

Opracowania:

Wybrane eksponaty:

Odlew rzeźby Józefa Piłsudskiego 1935 r, na podstawie modelu gipsowego Jana Raszki. Wykonane za zgodą Muzeum Śląska Cieszyńskiego. Odlewy: https://hvh.cz/.
MC/S/04789 – Jan Raszka, „Piłsudski na koniu – projekt pomnika”, po 1935 r., gips, wys.: 42 cm, szer: 43 cm, głęb.: 14 cm
Na podstawie modelu gipsowego rzeźby Jana Raszki w 2001 roku został stworzony pomnik Marszałka Piłsudskiego na Placu Litewskim w Lublinie.
MC/S/06301 – Tadeusz Ajdukiewicz, „Koń”, koniec XIX w., olej, płótno, wys.: 83 cm, szer: 97 cm
Leon Kossak, „Spacer Konny„, 1856 r.
MC/S/04017 – Heinrich Gottfried Wilda, „Cesarz Franciszek Józef I na koniu„, 1900 r., akwarela na papierze
Juliusz Kossak, „Koń osiodłany stojący przy żłobie”, ok. 1855 r.
Leon Kossak, „Biwak nocny”, 1853 r.
MC/S/00206 – Heinrich Gottfried Wilda, „Pod zamkiem w Cieszynie”,
1905 r., akwarela na papierze, wys.: 25 cm, szer: 35 cm
MC/S/05731 – „Zdobywanie sztandaru na bitwie”, XIX w., Austria, litografia barwna na papierze, wys.: 20,5 cm, szer: 26 cm
MC/S/04998 – Albert Henry Payne, „Napoleon I und sein Führer. Napoleon III”, lata 80. XIX w., Lipsk, staloryt na papierze, wys.: 22 cm, szer: 28 cm,
MC/S/06250 – Karl Adolf Heinrich Hess, „Koń Napoleona”, 1809, Wiedeń, akwaforta na papierze, wys.: 34 cm, szer: 45 cm,
MC/S/06251 – „Szkielet konia”, XIX w., miedzioryt na papierze, wys.: 32 cm, szer: 40 cm.
MC/S/03394 – Anton Zampis, „Arcyksiążę Albrecht Fryderyk Rudolf na koniu w czasie manewrów„, 1878 r., litografia na papierze, wys.: 81 cm, szer: 62 cm,
MC/S/01999 – „Siodło damskie„, XVIII w., skóra, płótno, metal, wys.: 52 cm, szer: 56 cm
Jan Raszka, „Model posągu konnego arcyksięcia Eugeniusza Habsburga”, 1898

Wszystkie zdjęcia opublikowano dzięki uprzejmości Muzeum Śląska Cieszyńskiego w Cieszynie.

Adres: ul. Warszawska 12, 21-500 Biała Podlaska
Strona: www.muzeumbiala.pl
Facebook: https://www.facebook.com/muzeumbiala/

Muzeum Południowego Podlasia w Białej Podlaskiej. Fot. R. Staniszewski.

Siedziba Muzeum Południowego Podlasia w Białej Podlaskiej od 1983 r. mieści się w obiektach będących częścią zespołu pałacowo-parkowego Radziwiłłów. Całość założenia powstająca przez ponad sto lat (1622-1736) składała się z pałacu (rozebranego jako ruina w 1883 r.), kaplicy pałacowej z 1628 r., trzech oficyn ujmujących jeden z największych dziedzińców pałacowych Rzeczypospolitej Obojga Narodów, wieży, bramy wjazdowej oraz otaczających cały zespół ziemnych obwarowań obronnych systemu staroholenderskiego.

Budynek główny Muzeum stanowi XVIII-wieczna wieża i brama wjazdowa wraz z ćwierćkolistym tunelowym łącznikiem zwanym „szyją”, w których obecnie mieszczą się ekspozycje stałe poświęcone zagadnieniom związanym z archeologią, historią miasta i rodu bialskich Radziwiłłów, kulturą ludową Południowego Podlasia oraz wystawy trzech sztandarowych kolekcji bialskiego Muzeum: „Konie, jeźdźcy i zaprzęgi” – malarstwo XIX i pocz. XX w. podejmujące temat konia, „Ikona Święta Tajemnica” oraz „Ogrody. Twórczość Bazylego Albiczuka”.

Wybrane eksponaty:

Adres: pl. Jana III Sobieskiego 2, 41-902 Bytom
Strona: http://muzeum.bytom.pl/
Cyfrowe zbiory: https://muzeum.bytom.pl/?page_id=740
Facebook: www.facebook.com/pages/Muzeum-Górnośląskie-w-Bytomiu

Muzeum Górnośląskie w Bytomiu zostało założone w 1910, zatem od ponad stu lat gromadzi i udostępnia zwiedzającym eksponaty archeologiczne, etnograficzne, przyrodnicze, dokumenty historyczne oraz dzieła sztuki.

Zbiory poszczególnych działów należą do najliczniejszych nie tylko na Śląsku, ale i w kraju.

Siedziba Muzeum mieści się w modernistycznym gmachu przy pl. Jana III Sobieskiego 2  i  przy ul. Wojciecha Korfantego 34 w dawnej siedzibie starostwa powiatowego w  eklektycznym budynku z końca XIX wieku.

Interdyscyplinarny charakter zbiorów i bardzo ciekawe kolekcje wyróżniają  placówkę na muzealnej mapie Polski.

Wybrane eksponaty: